Για να ενισχύσουμε την αναιμική πίστη μας ζητούμε, αδελφοί μου, το θαύμα . Και θεωρούμε θαύμα την νεκρανάσταση, την αποθεραπεία από θανατηφόρες ασθένειες, τη λύση δυσεπίλυτων προβλημάτων και την τακτοποίηση σοβαρών μας υποθέσεων.«Αυτά», λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, «είναι τόσο απλά και τόσο εύκολα θαύματα για τον Θεό, που τα κάνει, όταν θεωρεί πως είναι ωφέλιμο γι΄ αυτόν που τα ζητά. Το μεγαλύτερο όμως θαύμα που έγινε ποτέ και γίνεται συνεχώς είναι αυτό που τελεσιουργείται επάνω στην κάθε Aγία Τράπεζα και από τα χέρια του οποιουδήποτε ταπεινού Oρθοδόξου Iερέως. Είναι το θαύμα της μεταβολής του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα του Χριστού>>.
Μέσα στο άγιο Ποτήριο, που βρίσκεται επάνω στην αγία Τράπεζα ο Ιερεύς χύνει ζεστό νερό, το Πανάγιο Πνεύμα που κατέβηκε στην Εκκλησία μετά την Ανάσταση και Ανάληψη του Κυρίου στον Ουρανό. Η στιγμή αυτή κατά την οποία ο ιερεύς χύνει στα στοιχεία του μυστηρίου τη «ζέση» συμβολίζει την Πεντηκοστή, που συμπλήρωσε το έργο του Χριστού. Κοινωνεί ο Ιερεύς και αμέσως καλεί όλους τους πιστούς με το «μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» να προσέλθουν στο Άγιο Ποτήριο. Ποιοι θα πρέπει να πλησιάσουν; Πως θα πρέπει να πλησιάζουμε και πότε;
Ας απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά απλά και πρακτικά. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης παραδίδει στο έκτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του μία συνομιλία του Κυρίου μας με τους Εβραίους. Κάποτε πλησίασαν οι Εβραίοι τον Χριστό και τον ρώτησαν : «Τι θαύμα κάνεις εσύ, για να δούμε και να σε πιστεύσουμε; Οι πατέρες μας έφαγαν στην έρημο άρτο από τον ουρανό». Στο ερώτημα αυτό-πρόκληση των Ιουδαίων ο Χριστός απάντησε : «Πράγματι έφαγαν τον άρτο οι πατέρες σας, αλλά όχι από τον ουρανό γι΄ αυτό και πέθαναν…Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής που κατέβηκα από τον ουρανό, και όποιος φάγει από τον άρτο αυτό δεν θα πεθάνει. Ο άρτος ο δικός μου είναι η Σάρκα μου. Αλήθεια σας λέγω, αν δεν φάγατε την Σάρκα του Υιού του Θεού και δεν πιείτε το Αίμα του δεν θα έχετε Αιώνια Ζωή. Αυτόν που τρώγει τη Σάρκα μου και πίνει το Αίμα μου θα τον αναστήσω στην εσχάτη ημέρα . Και εκείνος που τρώγει τη Σάρκα μου και πίνει το Αίμα μου μένει μέσα μου και εγώ μέσα του>>.
Άκουσαν τα λόγια αυτά οι μαθητές του Χριστού και είπαν «είναι πολύ σκληρά». Το ίδιο λέμε και εμείς «είναι σκληρά και απίστευτα». Δεν ξέρουμε τι είναι η Θεία Κοινωνία, γι΄ αυτό και δεν πιστεύουμε, γι΄ αυτό και μεταλαμβάνουμε σπάνια ή και από συνήθεια ή γιατί μας προτρέπουν οι άλλοι. Πρώτα-πρώτα, αδελφοί μου, να παρακαλούμε τον Θεό μετά δακρύων να μας προσθέσει πίστη στα Μυστήριά του, γιατί τα Ιερά Μυστήρια μόνο με τα μάτια της πίστεως τα κατανοούμε. Να πιστεύουμε ακόμη ακράδαντα ότι μεταλαμβάνοντας τον άρτο και τον οίνο μεταλαμβάνουμε πραγματικά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και μεταλαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του γινόμαστε ένα σώμα και ένα αίμα μαζί του.
«Επιθυμείτε να δείτε τη μορφή, τον τύπο και τα ιμάτια του Χριστού;» ρωτά ο ιερός Χρυσόστομος, «Να, αυτόν βλέπετε, αυτόν αγγίζετε, αυτόν τρώγετε κατά τη θεία μετάληψη». «Και όταν τρώμε αυτή την αληθινή τροφή, το Σώμα του Χριστού και πίνουμε το αληθινό ποτό, το Αίμα του Χριστού, αυτά δεν μεταβάλλονται σε ανθρώπινο σώμα, όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε τροφή», λέγει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, «αλλά η ανθρώπινη σάρκα μεταβάλλεται σε πνευματική», ώστε, όταν το σώμα ως φθαρτό διαλυθεί μέσα στη γη, να γεννηθεί στην αιωνιότητα το άφθαρτο, αυτό που έφτιαξε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μέσα μας. Γι΄ αυτό και οι Πατέρες ονομάζουν τη θεία Κοινωνία φάρμακο αθανασίας ακριβώς γιατί η συχνή Μετάληψη αθανατίζει τον άνθρωπο και αφθαρτοποιεί το σώμα του, ώστε να αναστηθεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Γι΄ αυτό είπε ο Χριστός «όποιος τρώγει το σώμα μου και πίνει το αίμα μου δεν θα πεθάνει, αλλά θα ζήσει αιώνια». Γιατί δεν γίνεται, αδελφοί μου, να πεθάνει ο αθάνατος Χριστός, και όταν μένει μέσα μας με τη Θεία Μετάληψη, αυτομάτως μας καθιστά και εμάς αθανάτους.
Για να μην πεθάνουμε, λοιπόν, όχι τον πρόσκαιρο θάνατο, που κανείς μας δεν θα αποφύγει, αλλά τον αιώνιο και οριστικό πρέπει να κοινωνούμε και μάλιστα τακτικά και πολύ καλά προετοιμασμένοι . Η Μετάληψη του ίδιου του Χριστού θα φυτεύσει μέσα μας την αθανασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου