.Καλή και ευλογημένη περιήγηση στο Ιστολόγιο του Ιερού μας Ναού και στην Αρχιερατική Περιφέρεια Παραβόλας της Ιεράς μας Μητροόλεως

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2021

Πρόγραμμα Λειτουργικής Ζωής της Ενορίας μας για το μηνα Νοέμβριο

Στον Ιερό μας Ναό για το μήνα Νοέμβριο εκτός από τα προγραμματισμένα Σάββατα και τις Κυριακές, έχουν προγραμματισθεί Θείες Λειτουργίες - Ιερές Ακολουθίες το  μήνα Νοέμβριο τις κάτωθι ημέρες:

  • Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021 επί τη μνήμη των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού
  • Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021, επί τη εορτή της συνάξεως των Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021

Εορτή της 28ης Οκτωβρίου στην Παραβόλα ( φωτογραφίες )

Με κάθε λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια εόρτασε η Παραβόλα την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, με τη συμμετοχή των μαθητών όλων των  βαθμίδων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ( παιδικός σταθμός, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Γενικό Λύκειο) με τους καθηγητές τους,  παρουσία των Σωμάτων Ασφαλείας, του Αντιδημάρχου του Δήμου Αγρινίου κ Σωτήρη Κολοβού, του προέδρου του Τοπικού Διαμερίσματος Παραβόλας και πλήθος κόσμου. Αρχικά τελέσθηκε η Ακολουθία του Όρθρου και εν συνεχεία η πανηγυρική Θεία Λειτουργια μετά της Δοξολογίας επί τη εθνική επετείω και εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας από τη Διευθύντρια του Γενικού Λυκείου Παραβόλας. Μετά το πέρας αυτών στο Μνημείο Πεσόντων Αγωνιστών τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων της πολιτειακής ηγεσίας. Στο τέλος όλων αυτών τελέσθηκε η καθιερωμένη παρέλαση των μαθητών του χωριού μας. Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες.








Συγκλονιστικές εμφανίσεις της Παναγίας μας το έπος του 1940


 Στο μέτωπο ο ελληνικός στρατός έβλεπε το εξής όραμα με την Παναγία: «Έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να προβαδίζει ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη, με την καλύπτρα της αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους. Την αναγνώριζε, την ήξερε από παλιά, του την είχαν τραγουδήσει όταν ήταν μωρό κι ονειρευόταν στην κούνια. Ήταν η μάνα η μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η υπερμάχος Στρατηγός».
Γράμμα από τη Μόροβα
Ὁ Τάσος Ῥηγόπουλος, στρατευμένος στήν Ἀλβανία το 1940, ἔστειλε ἀπό το μέτωπο παρακάτω γράμμα στόν αδελφό του.
«Ἀδελφέ μου Νίκο.
Σοῦ γράφω ἀπὸ μιά ἀετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Ἡ φύσῃ τριγύρω εἶναι πάλλευκη. Σκοπός μου ὅμως δέν εἶναι νά σοῦ περιγράψω τα θέλγητρα μιᾶς χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγιο μεγαλεῖο της. Σκοπός μου εἶναι νά σοῦ μεταδώσω αὐτό πού ἔζησα, που το ειδα με τα μάτια μου καί πού φοβᾶμαι μήπως, ἀκούγοντας το από άλλους δεν το πιστέψεις.
Λίγες στιγμές πριν ορμήσουμε για το οχυρά της Μόροβας σε απόσταση καμιά δεκαριά μέτρων, μια μηλή μαυροφόρα έστεκε ἀκινήτη.
– Τις εἶ; Μίλα…
Ὁ σκοπὸς θυμωμένος ξαναφώναξε:
– Τις εἶ;
Τότε, σὰν νά μᾶς πέρασε ὅλους ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ!
Ἐκείνη ὄρμησε ἐμπρὸς σὰν νά εἶχε φτερὰ ἀετοῦ. Ἐ­μεῖς ἀπὸ πίσω της. Συνεχῶς τὴν αἰσθανόμασταν νά μᾶς μεταγγίζει ἀντρειοσύνη. Ὁλοκλήρη ἑβδομάδα παλαίψαμε σκληρά, γιά νά καταλάβουμε τὰ ὀχυρὰ Ἰβάν-Μόροβας.
Ὑπογραμμίζω πώς ἡ ἐπίθεση μας πέτυχε τοὺς Ἰτα­λοὺς στήν ἀλλαγή τῶν μονάδων τους. Τὰ παλιὰ τμημα­τα εἶχαν τραβηχθεῖ πίσῳ καὶ τὰ καινουργία… κοιμόνταν! Τό τί ἔπαθαν δέν περιγράφεται. Ἐκείνη ὀρμοῦσε πάντα μπροστά. Κι ὅταν πιὰ νικητὲς ῥοβολούσαμε πρὸς τὴν ἀνυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε ἠ Υπέρμαχος ἔγινε ἀτμός, νέφος ἁπαλὸ καὶ χάθηκε».
Θαῦμα στό Μπούμπεση
Ἕνα ζωντανό θαῦμα τῆς Παναγίας ἔζησαν στόν Ἑλληνοϊταλικό πόλεμο οἱ στρατιῶτες τοῦ 51ου ανεξαρτήτου τάγματος, με διοικητή τον ταγματάρχῃ Πετράκη, στήν κορυφογραμή τοῦ Ῥοντένη, δεξιὰ τῆς θρυλικῆς Κλει­σούρας.
Κάθε βραδύ, ἀπό τίς 22-1-41 και ἔπειτα, στίς 9.20 ἀκριβῶς, το Βαρύ Ἰταλιό πυροβολικό ἄρχιζε βολή ἐ­ναντίον τοῦ τάγματος Πετράκη καὶ τοῦ δρόμου, ἂπ’ ὄ­που περνοῦσαν τὰ μεταγωγικά. Πέρασαν ἡμέρες καὶ τὸ κακὸ συνεχιζόταν, δημιουργώντας ἐκνευρισμὸ καὶ ἀ­πώλειες. Τολμηροὶ ἀνιχνευτὲς τῶν ἐμπροσθοφυλακῶν καὶ ἀεροπόροι ἐξαπολύθηκαν μέχρι βαθιὰ στίς Ἰταλικὲς γραμμές, ἀλλὰ ἐπέστρεψαν ἄπρακτοι. Δέν μποροῦσαν νά ἐντοπίσουν τὰ Ἰταλικὰ πυροβόλα, ἴσως γιατὶ οἱ Ἰτα­λοὶ κάθε βραδὺ τὰ μετακινοῦσαν.
Ἦταν ὅμως ἀπολύτη ἀνάγκη νά ἐντοπισθοῦν οἱ ἐχ­θρικὲς θέσεις. Ἕνα βράδυ τοῦ Φεβρουαρίου ἀκούστη­καν πάλι οἱ ὁμοβροντίες τῶν Ἰταλικῶν κανονιῶν.
— Παναγία μου, φώναξε τότε ὁ ταγματάρχης ἐντε­λῶς αὐθόρμητα, βοήθησέ μας! Σῶσε μας ἂπ’ αὐτοὺς τοὺς δαίμονες.
Ἀμέσως στό βάθος πρόβαλε ἕνα φωτεινὸ σύννεφο.
Σιγά-σιγά σχηματισε κάτι σὰν φωτοστέφανο. Καὶ κάτω ἂπ’ αὐτὸ μερικὰ ἀσημένια συννεφάκια σχημάτισαν τή μορφὴ τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία ἄρχισε νά γέρνει πρὸς τή γή καὶ στάθηκε σ’ ἕνα φάραγγι, ἀνάμεσα σὲ δύο ὑ­ψώματα τοῦ Μπούμπεση. Τὸ ὅραμα τὸ εἶδαν ὅλοι στό τάγμα καὶ ῥίγησαν.
— Θαῦμα! βροντοφώναξε ὁ ταγματάρχης.
— Θαῦμα! Θαῦμα! ἐπανέλαβαν οἱ στρατιῶτες καὶ σταυροκοπήθηκαν.
Ἀμέσως ἔφυγε ἕνας σύνδεσμος μὲ σημείωμα τοῦ Πετράκη γιά τὴν πυροβολαρχία τοῦ Τζήμα. Σὲ δέκα λε­πτὰ βρόντησαν τὰ ἑλληνικὰ κανόνια καὶ σὲ εἴκοσι ἐσίγησαν τὰ ἰταλικά. Οἱ ὀβίδες μας εἶχαν πετύχει ἀπόλυτα τὸν στόχο.
Ὁ βλάσφημος ἀνθυπασπιστής
Ὁ Χρῆστος Βέργος, ἐπιστρατευμένος στόν πόλεμο τῆς Κορέας, διηγεῖται:
«Ἤμουν ἀνθυπασπιστὴς στό τάγμα τῆς Κορέας. Δέν πίστευα πουθενά, παρὰ μόνο στή δύναμη τῶν βαρέων ὅπλων πού κατεύθυνα. Ἐπὶ πλέον ἤμουν ἀδιόρθωτα βλάσφημος. Ὅλες οἱ βλασφημίες μου συγκεντρωνον­ταν στήν Παναγία. Ὅσοι μὲ ἄκουγαν ἀνατρίχιαζαν. Οἱ φαντάροι μου ἔκαναν τὸν σταυρὸ τους, γιά νά μὴν τοὺς βρεῖ κακό. Οἱ ἀνώτεροί μου διαρκῶς μὲ παρατηροῦ­σαν καὶ μὲ τιμωροῦσαν. Ὥσπου μιά νύχτα ἔζησα ἕνα ὁλοφάνερο θαῦμα.
Ξημέρωνε ἡ 7η Ἀπριλίου 1951. Μὲ τήν διμοιρίᾳ μου εἶχα καταλάβει μιά πλαγιά σὲ ὕψωμα κοντὰ στόν 38ο παράλληλο. Μέχρι τὰ ξημερώματα ἔμεινα ἄγρυπνος στό ὄρυγμά μου μαζὶ μὲ τὸν στρατιώτῃ Σταῦρο Ἀδαμάκο. Ὅταν ῥόδιζε ἡ αὐγή, ὁπότε δέν ὑπῆρχε φόβος αἰφνιδιασμοῦ, ἀποκοιμήθηκα. Εἶδα τότε ἕνα ὄνειρο πού μὲ συνετάραξε:
Μία γυναῖκα στά μαῦρα ντυμένη, μὲ ἁγνὴ ὀμορφιὰ καὶ γλυκύτατη φωνή, μὲ πλησιάζει καὶ μὲ ῥωτᾶ ἀκουμ­πώντας τὸ χέρι στον ὦμο μου:
– Θέλεις νά βρίσκομαι κοντὰ σου Χρῆστο; Ἔνοιωσα τότε μιΆ βαθειά ἀγαλλίαση.
– Καὶ ποία εἶσαι σύ; τήν ῥώτησα.
Τότε ἐκείνη ἄλλαξε ἔκφραση καὶ μὲ παρατήρησε αὐστηρά:
– Γιατί, Χρῆστο, διαρκῶς μὲ βρίζεις;
– Πρώτη φορὰ σὲ βλέπω! διαμαρτυρήθηκα. Πῶς εἶναι δυνατὸ νά βρίζω μιά ἄγνωστή μου;
– Ναί, Χρῆστο, ἐπέμεινε ἐκείνη πιὸ αὐστηρά. Μὲ βρίζεις. Ἐγὼ ὅμως εἶμαι πάντα κοντὰ σὲ σένα καὶ σ’ ὄ­λους τοὺς στρατιῶτες τοῦ τάγματος. Γιατὶ δέν πηγαίνετε στό Πουσάν, ν’ ἀνάψετε κεριὰ στ’ ἀδέλφια σας ποῦ ἔ­χουν ταφεῖ ἐκεῖ;

Μ’ αὐτὴ τή φράσῃ ξύπνησα τρομαγμένος. Ὁ Σταῦ­ρος δίπλα μου μὲ κοίταζε σαστισμένος.
– Κύριε ἀνθυπασπιστά, κάτι ἔχεις, μοῦ εἶπε. Βογγοῦσες καὶ παραμιλοῦσες στόν ὕπνο σου.
Τοῦ διηγήθηκα τὸ ὄνειρό μου καὶ καταλήξαμε πώς ἦταν ἀποτέλεσμα κοπώσεως καὶ συζητήσεων γύρω ἀπὸ τοὺς νεκροὺς τοῦ Πουσάν.
Ἐνῶ ὅμως λέγαμε αὐτά. ξαναβλέπω τή γυναῖκα τοῦ ὀνείρου μου μπροστά μου.
— Ἀδαμάκο! βάζω μιά φωνή. Ἡ γυναῖκα… Αὐτή… Νά… τή βλέπεις;
Ἐκεῖνος προσπαθοῦσε νά μὲ καθησυχάσει, ἀλλά πού ἐγώ! Ἡ μαυροφορεμένη γυναῖκα μὲ τὴν ἁγνὴ ὀ­μορφιὰ καὶ τή γλυκύτατη φωνή στάθηκε κοντά μου καί μοῦ εἶπε:
– Μὴ φοβᾶσαι… Μὴ φοβᾶσαι, παιδί μου. Εἶμαι ἡ Παναγία. Σᾶς προστατεύω ὅλους παντοῦ καὶ πάντοτε. Ἀλλά θέλω ἀπὸ σένα νά μὴ μὲ βρίσεις οὔτε στίς δυ­σκολότερες στιγμὲς τῆς ζωῆς σου.
Πέφτω ἀμέσως ταραγμένος νά φιλήσω τὰ πόδια της. Ἐκείνη ὅμως εἶχε γίνει ἀφάντη. Ἔκλαψα τότε ἂπ’ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου ἕνα κλάμα ἀνακουφίσεως καὶ χαρᾶς, ἐγώ πού δέν εἶχα κλάψει ποτὲ στή ζωή μου».
Ὁ Ν. Ντραμουντανὸς διηγεῖται μιά θαυμαστὴ ἐμπει­ρία του ἀπὸ τὸν πόλεμο τοῦ ’40:
«Ὁ λόχος μας πῆρε διαταγὴ νά καταλάβει ἕνα προ­χωρημένο ὕψωμα γιά προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμ­πούρι μέσα στά βράχια. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, ἄρχι­σε νά πέφτει πυκνὸ χιόνι. Ἔπεφτε ἀδιάκοπα δύο μεροόνυχτα κι ἔφτασε σὲ πολλὰ μέρη τὰ δύο μέτρα. Ἀπο­κλειστήκαμε ἀπὸ τὴν ἐπιμελητεία. Καθένας εἶχε τροφὲς στό σακκίδιό του γιά μία ἡμέρα. Ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὸ κρύο δέν λάβαμε πρόνοια «διὰ τὴν αὔριον» καί τίς κα­ταβροχθίσαμε.
Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἄρχισε τὸ μαρτύριο. Τή δίψα μας τή σβήναμε μὲ τὸ χιόνι, ἀλλὰ ἡ πεῖνα μᾶς θέριζε. Πε­ράσαμε ἔτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Τὸ ἠθι­κὸ μας τὸ διατηρούσαμε ἀκμαῖο, ἀλλὰ ἡ φύσῃ ἔχει καὶ τὰ ὅριά της. Μερικοὶ ὑπέκυψαν. Τὸ ἴδιο τέλος περιμέ­ναμε ὅλοι«ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος».
Τότε μία ἔμπνευση τοῦ λοχαγοῦ μας ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἔβγαλε ἂπ’ τὸν κόρφο του μία χάρτινη εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἔστησε στό ψήλωμα καὶ μᾶς κάλεσε γύ­ρω του:
— Παλληκάρια μου! εἶπε. Στήν κρίσιμη αὐτὴ περίσταση ἕνα θαῦμα μόνο μπορεῖ νά μᾶς σώσει. Γονατίστε, παρακαλέστε τὴν Παναγία, τή μητέρα τοῦ Θεαν­θρώπου, νά μᾶς βοηθήσει!
Πέσαμε στά γόνατα, ὑψώσαμε τὰ χέρια, παρακαλε­σαμε θερμά. Δέν προλάβαμε νά σηκωθοῦμε κι ἀκουύσαμε κουδούνια. Παραξενευτήκαμε καὶ πιάσαμε τὰ ὄ­πλα. Πήραμε θέση «ἐπὶ σκοπόν».
Δέν πέρασε ἕνα λεπτὸ καὶ βλέπουμε ἕνα πελώριο μουλάρι νά πλησιάζει κατάφορτο. Ἀνασκιρτήσαμε! Ζῶο χωρὶς ὁδηγὸ νά περνᾶ τὸ βουνό, μ’ ἕνα μέτρο χιόνι — τὸ λιγώτερο — ἦταν ἐντελῶς ἀφύσικο. Καταλα­βαμε: Τὸ ὁδηγοῦσε ἡ Κυρία Θεοτόκος. Τὴν εὐχαρι­στήσαμε ὅλοι μαζὶ ψάλλοντας σιγανά, μὰ ὁλόκαρδα, τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ» καὶ ἄλλους ὕμνους της. Τὸ ζῶο εἶχε πάνω του μία ὁλοκλήρη ἐπιμελητεία ἀπὸ τρόφιμα: κου­ραμάνες, τυριά, κονσέρβες, κονιὰκ καὶ ἄλλα.
Πολλὲς κι ἀπίστευτες κακουχίες πέρασα στόν πολε­μο. Ἀλλ’ αὐτή μοῦ μένει ἀξέχαστη, γιατὶ δέν εἶχε διε­ξοδο. Τὴν ἔδωσε ὅμως ἡ Παναγία».

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Η Παναγία στο έπος του 1940


Μνημονεύουμε και πάλι σήμερα, αγαπητοί αδελφοί, μέσα στη λατρεία της Εκκλησίας μας, το Παναγιο όνομα της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και στους Ιερους Υμνους που ακούσαμε, και στα κατανυκρικά τροπάρια αλλα και στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα που διαβάσαμε προ ολίγου
Μνημονεύουμε όσα θαυμάσια εργάστηκε η Θεοτόκος για το ημέτερον Γένος σε καιρούς δυσχειμέρους και χρόνια δίσεκτα.Θυμόμαστε την θαυμαστή προστασία της Παναγίας στην Βασιλίδα των πόλεων, στην Κωνσταντινούπολη, αλλά συγχρόνως και στον τόπο μας κατά το έπος του 1940.
Γι’ αυτό και επαναλαμβάνουμε μαζί με τον ιερό υμνογράφο: «Σκέπη πέφηνας, και σωτηρία, και αντίληψις, και προστασία, των Ορθοδόξων Ελλήνων Πανύμνητε• όθεν την Σκέπην την σην μεγαλύνομεν, και την θερμήν προστασίαν κηρύττομεν, Κόρη Παναγνέ, η σκέπουσα τας ψυχάς ημών, εκ πάσης επιθέσεως του δράκοντος»
Κι ενώ οι καιροί περνούν και οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη, η Υπέρμαχος Στρατηγός του Γένους μας, η Υπεραγία Θεοτόκος, και τότε και τώρα και πάντοτε, θα είναι κοντά στον λαό μας και θα τον σκεπάζει.
Γι’ αυτό κι εμείς την αισθανόμαστε κοντά μας, ιδιαίτερα όταν πληθαίνουν τα αδιέξοδα για την Πατρίδα μας.
Έτσι έγινε και στην ηρωική εποποιία του 1940, που ο λαός μας με απαράμιλλη γενναιότητα και ομοψυχία, αλλά κυρίως με την βοήθεια του Θεού στον δίκαιο αγώνα, πολεμώντας στα χιονισμένα βουνά του μετώπου έβλεπε,  την Παναγία να τον σκεπάζει. Έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να προβαδίζει ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη, με την καλύπτρα της αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους. Την αναγνώριζε, την ήξερε από παλιά. Ήταν η Παναγία, «η μάνα η μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η υπέρμαχος Στρατηγός».
Γι’ αυτό κι έχει λεχθεί χαρακτηριστικά ότι, το 1940 – 1941, θριάμβευσε η πίστη του λαού μας στον Άγιο Τριαδικό Θεό, η ενότητα, η τολμηρή αυταπάρνηση και η εκτυφλωτική ανιδιοτέλεια. Όλα αυτά έγιναν αιτία θαυμασμού από τους διάφορους λαούς που ακουμπούσαν τότε στην μικρή μας πατρίδα, προκειμένου κι εκείνοι να ανασάνουν και να ελπίζουν.
Οφείλουμε λοιπόν στην Παναγία !!!! Οφείλουμε γιατί και σήμερα, γονατιστή και με δάκρυα όπως τότε, παρακαλεί θερμά τον Υιό της να μην αποστρέψει το πρόσωπό Του από την Πατρίδα μας και να την σκεπάσει στοργικά με το μαφόριό της.
Οφείλουμε σ’ εκείνους που έπεσαν στα πεδία των μαχών, προκειμένου εμείς να είμαστε ελεύθεροι σήμερα. Οφείλουμε στα πρόσωπα αυτά που μας χάρισαν το μεγάλο γεγονός της ελευθερίας.
Οφείλουμε να τους θυμόμαστε και να τους μνημονεύουμε, ιδιαίτερα σήμερα που κάποια άλλα κέντρα προσπαθούν να μας κάνουν να χάσουμε την πίστη μας στον Θεό, την αγάπη μας στην Πατρίδα και την προσήλωσή μας στα υψηλά ιδανικά και στην ταυτότητα του Γένους μας.
Πάντοτε στο Γένος μας θριάμβευε η πίστη στον Θεό των πατέρων μας και η αγάπη, ο σεβασμός και η τιμή στο πρόσωπο της Παναγίας. Αυτή η πίστη προς τον Θεό και η αγάπη προς την Πατρίδα, η ενότητα, η γενναιότητα, ο ηρωισμός και η ομοψυχία θα πρέπει να μας διακρίνουν και σήμερα όλους, ακόμα κι όταν κάποιοι προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία με έναν διαφορετικό τρόπο και να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα.
Είναι ότι πιο πολύτιμο έχουμε να αφήσουμε ως κληρονομιά στις επερχόμενες γενεές.
Γιατί απλούστατα, αυτό αποτελεί έναν ασφαλή δρόμο επικοινωνίας με τον Θεό, αλλά συγχρόνως και συστατικό της αθάνατης φυλής μας.
Ας ακουμπήσουμε, λοιπόν, και σήμερα στην Κεχαριτωμένη Θεοτόκο, ας αντλήσουμε χάρη και δύναμη στον προσωπικό μας αγώνα και, μαζί με τον ιερό υμνογράφο, ας την παρακαλέσουμε θερμά και ικετευτικά, όπως τα παιδιά παρακαλούν την μητέρα τους:
«Αλλ' ω κεχαριτωμένη Παρθένε, τους χαριστηρίους ημών ύμνους δέξαι, και ίσθι ημίν σύμμαχος και προστάτις, μέχρι τερμάτων αιώνος δεόμεθα».

Η Παραβόλα τίμησε με κάθε λαμπρότητα τον Αγιο Δημήτριο το Μυροβλύτη ( φωτογραφίες )




 Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, κατάνυξη και πλήθος κόσμου τηρουμένων των περιοριστικών μέτρων εξάπλωσης του covid-19, η Παραβόλα του Δήμου Αγρινίου εόρτασε με μεγαλοπρέπεια, τον πολιούχο της Αγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο τον Μυροβλύτη κατά το διήμερο 25 και 26 Οκτωβρίου 2021
Την Δευτέρα το απόγευμα παραμονής της εορτής τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ Αρτοκλασίας, ενώ το Θείο Κήρυγμα εκφώνησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π Μακάριος Αντωνόπουλος  Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεώς μας αναφερόμενος στον βίο του εορταζομένου Αγίου
Λόγω των περιοριστικών μέτρων εξάπλωσης του covid-1 δεν πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη περιφορά της Εικόνας του Αγίου Δημητρίου συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Αγρινίου και των προσκεκλημένων πολιτιστικών συλλόγων όπως ήταν καθιερωμένο . 
 Το πρωί της εορτής τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος όπου τη διακονία του λόγου ανέλαβε ο Πρωτοπρεσβύτερος π Βασίλειος Μπρέσιακας Ιερατικός Προϊστάμενος του Ιερού Ναου Αγιου Θωμά Αγρινίου. 

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

Φωτογραφίες από την εκδήλωση του Ιερού μας Ναού


 Ένα μοναδικό και συγκλονιστικό οδοιπορικό -πνευματικό ταξίδι και προσκυνηματικό περίπατο είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν πλήθος ευλαβών ενοριτών μας, σήμερα Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021 στον Ιερό Ναό Αγιου Δημητρίου Παραβόλας όσοι παρευρέθηκαν στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Ιερός Ναός χαριτι Θεού, με τις ευλογίες και τη σεπτή αδεία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας κκ Κοσμά.
 
Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια των εορτών του πολιούχου μας Αγίου Δημητρίου, παρουσιάστηκε σε γιγαντο οθόνη με προτζέκτορα DVD – αφιέρωμα με τα Ιερά Προσκυνήματα της Αγίας Γης- των Αγίων Τόπων (Ναζαρέτ, Βηθλεέμ, Ιεριχώ, Καπερναούμ, Κανά Γαλιλαίας, Σαραντάρειο Όρος, Ιορδάνης Ποταμός, Όρος Θαβώρ, Τάφος Λαζάρου στη Βηθανία, Κήπος Ελαιών, Πραιτωριο, Πανάγιος Τάφος, Αφή Παναγίου Φωτός, Τάφος Υπεραγίας Θεοτόκου Γεθσημανής ). 

Ήταν θα μπορούσαμε να πούμε ένας σύντομος προσκυνηματικός περίπατος στην Αγία Γη με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας για να θυμούνται και να παρηγορούνται όσοι λιγοστοί τα είδαν από κοντά και να τα επιθυμούν όσοι δεν τα επισκέφθηκαν ακόμη…
Με παρεμβάσεις όπου χρειαζόταν , ο Εφημέριος του Ιερού Ναού, π Σπυρίδων Ιωάννου διέκοπτε το αφιέρωμα και εξηγούσε πιο εμπεριστατωμένα όσα παρακολουθούσαν οι ευλαβείς Χριστιανοί ώστε αναχωρώντας όλοι για τις οικίες μας να είμαστε πνευματικά ωφελημένοι και ψυχικά γαλήνιοι από αυτά που οι οφθαλμοί μας είδαν στα μέρη που ο Ιησούς Χριστός καθηγίασε με την επι γής Παρουσία Του.!!!
Μετά το πέρας της εκδήλωσης έγινε ο στολισμός του κεντρικού πολυελαίου με σκοπό να εορτάσουμε με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο τον προστάτη μας Αγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο








Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

Πενθήμερες εορταστικές εκδηλώσεις στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Παραβόλας


Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου Παραβόλας Αγρινίου, με την ευκαιρία της εορτής του Προστάτου και Ακοιμήτου Πρεσβευτού Αγίου της Ενορίας μας, διοργανώνει από την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021 έως και την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021 πενθήμερες εορταστικές εκδηλώσεις και σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας τις εκδηλώσεις αυτές

Κυριακή 24 Οκτωβρίου ώρα 19:00 μμ έως 20:00 μμ
  • Παρουσίαση σε γιγαντοοθόνη DVD με τους Αγίους Τόπους και τα Ιερά Προσκυνήματα της Αγίας Γης.( Πανάγιος Τάφος, Γολγοθάς, Αφή Παναγίου Φωτός, Βηθλεέμ, Καπερναούμ Ναζαρέτ, Ιεριχώ, Ιορδάνης Ποταμός, Γαλιλαία, Όρος Ελαιών, Όρος Θαβώρ )
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2021 ώρα 18:00 μμ
  • Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος επί τη εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου. Κατά την διάρκεια του Εσπερινού θα ψαλλούν και τα Εγκώμια του Αγίου .
Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 07:00πμ
  • Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος
  • Το απόγευμα και ώρα 17:00μμ το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου- μνημόνευση ονομάτων υπέρ υγείας
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021 
  • Η Ακολουθία του Αγιασμού ώρα 09:00 το πρωί
  • Εσπερινός επί τη εορτή της Αγίας Σκέπης ώρα 17:00μμ
Πέμπτη  28 Οκτωβρίου 2021
  • Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά εκφωνήσεως του πανηγυρικού της ημέρας ώρα 07:00πμ. Δοξολογία και επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο Ηρώων Αγωνιστών
  • Το απόγευμα και ωρα 17:00μμ Ιερά Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας 
Εκ του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου

Εκδήλωση του Ιερού μας Ναού την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021


Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Παραβόλας επί τη ευκαιρία της εορτής του Προστάτου και Ακοιμήτου Πρεσβευτού Αγίου της Ενορίας μας, διοργανώνει από την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021 έως και την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021 πενθήμερες εορταστικές εκδηλώσεις και σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας τις εκδηλώσεις αυτές.

Την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 19:00μμ στον Ιερό μας Ναό, θα γίνει με τη βοήθεια της τεχνολογίας ( παρουσίαση σε γιγαντοοθόνη DVD) ένα μοναδικό και συγκλονιστικό οδοιπορικό - πνευματικό ταξίδι και προσκυνηματικός περίπατος στα Ιερά Προσκυνήματα της Αγίας Γης- των Αγίων Τόπων (Ναζαρέτ, Βηθλεέμ, Ιεριχώ, Καπερναούμ, Κανά Γαλιλαίας, Σαραντάρειο Όρος, Ιορδάνης Ποταμός, Όρος Θαβώρ, Τάφος Λαζάρου στη Βηθανία, Κήπος Ελαιών, Πραιτωριο, Πανάγιος Τάφος, Αφή Παναγίου Φωτός, Τάφος Υπεραγίας Θεοτόκου Γεθσημανής ).
Μπορούμε να πούμε θα είναι ένας σύντομος προσκυνηματικός περίπατος στην Αγία Γη , στα χώματα που γεννήθηκε, βάδισε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Θεάνθρωπος Χριστός μας. Είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να ζήσουμε και εμείς νοερά, εκεί που έζησε επί 33 ολόκληρα χρόνια ο Κυριός μας

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021

Γιατί η συκοφαντία είναι από τα χειρότερα πάθη που δεν ανέχεται ο Θεός


Η συκοφαντία είναι ψευδής κατηγορία… Είναι, διαβολή. Το να σηκώσει ο άνθρωπος τη συκοφαντία είναι μεγάλος άθλος.
Και τον σηκώνει μόνο εκείνος που προσβλέπει προς τον Κύριο Ιησού, ο οποίος όταν «ενηνθρώπησε» και ήλθε στη γη, σήκωσε τον Σταυρό της συκοφαντίας και οδηγήθηκε ως τον ατιμωτικό θάνατο.
Ο αββάς Ησαΐας λέει ότι «αυτός που κατηγορεί και εξουθενώνει τον αδελφό του, αποξενώνει τον εαυτό του από το έλεος που απολαμβάνουν οι Άγιοι».
Και ο Νικήτας Στηθάτος μας υπογραμμίζει ότι η εγκατάλειψη της Χάρης έχει σαν αποτέλεσμα την πτώση ή σε παράπτωμα σαρκικό ή σε παράπτωμα γλώσσας ή λογισμού.
Και η πτώση αυτή, αν δεν επέλθει η μετάνοια, ώστε να αποκατασταθεί η σχέση με τον Θεό και τον αδελφό, «είναι θάνατος της ψυχής», δηλαδή βίωμα κόλασης πριν από την επικείμενη κόλαση.
Οι Άγιοι σκέπαζαν τα αμαρτήματα του πλησίον, για να μας υποδείξουν την αγάπη και τη συγχωρητικότητα και το ότι πρέπει να ασκήσουμε τον εαυτό μας στο να μην κακολογούμε και να μη λέμε ψέματα εναντίον του αδελφού μας.Η συκοφαντία είναι μέγα άλγος για τον συκοφαντούμενο και φοβερή δοκιμασία για την πνευματική του υπόσταση.
«Ουκ έστιν», μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, «ουδέν αφορητότερον τοις οδυνωμένοις λόγον δυνάμενον δακείν ψυχήν». Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτε πιο αφόρητο για όσους υφίστανται την οδύνη της συκοφαντίας, γιατί η συκοφαντία είναι πραγματικά δάγκωμα για την ψυχή.
Γι’ αυτό και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε προς τον Κύριο: «Λύτρωσέ με από τις συκοφαντίες των ανθρώπων και θα φυλάξω τις εντολές σου».Τί είναι όμως εκείνο που κινεί τον άνθρωπο στο να συκοφαντεί τον συνάνθρωπό του και να λέει ψέματα εναντίον του;
Η ασκητική εμπειρία μας έχει υποδείξει ότι τα κίνητρα του συκοφάντη συνήθως είναι η ζήλεια, ο φθόνος, η μνησικακία, η υπερηφάνεια και τα σαρκικά πάθη.
Μας λέει ο όσιος Θαλάσσιος: «Η ψυχή του κακόγλωσσου και του συκοφάντη έχει πολύ κακή γλώσσα. Ένας τέτοιος άνθρωπος βλάπτει τον εαυτό του, αυτόν που τον ακούει και καμιά φορά και αυτόν που συκοφαντεί».
Αυτός που εξευτελίζει και συκοφαντεί τον πλησίον του εξοργίζει τον Θεό και οι συνέπειες για τη στάση του αυτή είναι πολύ βαριές, διότι έχει ως αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί από τη Χάρη του Θεού.
Αναφέρει το Γεροντικό ότι κάποιος από τους Πατέρες είδε έναν αδελφό να αμαρτάνει Έκλαψε τότε πικρά και είπε: «Αυτός σήμερα, εγώ αύριο!», θέλοντας να δείξει πόσο τρεπτή είναι η ανθρώπινη φύση και πόσο όλοι είμαστε επιρρεπείς προς την αμαρτία.
Συνήθως βέβαια οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι δεν κακολογούν και δεν συκοφαντούν κανέναν, αλλά ότι εκείνοι υφίστανται κατηγορίες και συκοφαντίες από το περιβάλλον τους.
Όμως και οι ανακρίβειες, οι υπερβολές, οι εύκολες κρίσεις και κατακρίσεις, που τόσο πολύ ασύστολα σήμερα διατυπώνονται από μερικούς από μας για οποιονδήποτε ήθελε πέσει στην κριτική μας, είναι συχνά δυσφημιστικές και συκοφαντικές για το πρόσωπο του πλησίον.
Όλοι έχουμε δοκιμάσει την πικρότητα και το φαρμάκι της συκοφαντίας. Κι αυτό γιατί άλλα κίνητρα είχαμε εμείς σε κάποια κίνηση μας και άλλα κίνητρα μας απέδωσαν οι άνθρωποι του περιβάλλοντός μας.
Και συχνά μπορεί αυτοί να είναι και φίλοι μας ή συγγενείς μας ή και πνευματικοί αδελφοί μας, οπότε ο πόνος μας γίνεται μεγαλύτερος και περισσότερο απαράκλητος. Ας προσέχουμε λοιπόν να μην έχουμε στο στόμα μας δολιότητα για τον αδελφό μας.
Γιατί η συκοφαντία είναι εξουθενωτική για τον κάθε άνθρωπο, «ακόμη και τον πιο συνετό τον κάνει να παραφέρεται και να χάσει την ευγένειά του»
Εκτός όμως απ” αυτά η πείρα έχει δείξει ότι ο Κύριος «ταπεινώνει τον συκοφάντη» ο οποίος με τη μοχθηρία του αυξάνει πάρα πολύ τις συμφορές του και πέφτει τελικά στο λάκκο που ανοίγει για τον πλησίον του.
Η κακολογία και η συκοφαντία δείχνουν ότι ο άνθρωπος που τις έχει εγκολπωθεί νοσεί και χρειάζεται θεραπεία η ψυχή του. Και η θεραπεία επέρχεται με το να «έλθουμε στον εαυτό μας», να δούμε τα δικά μας πάθη και να θεωρήσουμε ότι όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για τις αμαρτίες και τα λάθη που γίνονται στο χώρο μας και ανάμεσά μας.
Θα πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για την κρίση μας, διότι αυτή δεν είναι πάντα ασφαλής. Τα αισθητήριά μας συχνά κάνουν λάθος. Δεν γνωρίζουμε την πρόθεση του άλλου, γι” αυτό ερμηνεύουμε λανθασμένα τη συμπεριφορά του.
Άλλωστε δεν έχουμε τη δυνατότητα να κρίνουμε τον άλλο, γιατί δεν μπορούμε να μπούμε στην ψυχή του. Η κρίση είναι έργο μόνο του Θεού.
Και σε τελευταία ανάλυση, τί ωφελεί το να συκοφαντήσουμε τον συνάνθρωπό μας ή το να παρουσιάσουμε το τυχόν σφάλμα του, έστω κι αν ακόμη είναι αληθινό; Αν το σκεφθούμε ώριμα, θα δούμε ότι αυτή η ενέργειά μας εξυπηρετεί μόνο την εμπάθειά μας.
Πώς όμως θα αντιμετωπίσουμε τους άλλους όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε θύματα της συκοφαντίας τους;
Ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να διατηρήσει αλώβητη τη σχέση του με τον Κύριο Ιησού και τον αδελφό, που είναι απαραίτητα στοιχεία για να μη χάσει το πρόσωπό του, αφενός μεν φροντίζει να υπομείνει την αδικία της συκοφαντίας με σιωπή, ταπείνωση και προσευχή, χωρίς να καλλιεργεί πάθος και εκδικητικότητα για τον συκοφάντη, και αφετέρου φροντίζει με τη στάση του να βοηθήσει και τον άνθρωπο που τον αδικεί, να καταλάβει το σφάλμα του και να διορθωθεί.
Εκείνο δε που τον παρηγορεί και τον κάνει να πάρει δύναμη είναι το ότι έχει ως στόχο του την Κρίση του Πανάγιου και Δικαιοκρίτη Θεού, καθώς το λέει και ο Μ. Βασίλειος προς τη Σιμπλικία, μια αιρετική γυναίκα που τον κατηγόρησε και τον συκοφάντησε πολύ προκλητικά:
«Προτιμώ», της λέει, «από τους γήινους δικαστές, να περιμένω τον Ουράνιο Δικαστή, ο Οποίος ξέρει να υπερασπίζεται κάθε είδους αδικία καλύτερα από τον καθένα».
Άλλωστε αυτός που μας συκοφαντεί γίνεται αίτιος να λάβουμε μεγάλη Χάρη. Μας το παραγγέλλει κι ο Κύριός μας, όταν λέει:
«Μακάριοι είσθε όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι… και σας χλευάσουν και δυσφημήσουν το όνομά σας εξαιτίας του Υιού του ανθρώπου. Να χαίρεσθε και να αγάλλεσθε όταν συμβεί αυτό, γιατί θα είναι μεγάλος ο μισθός σας, μεγάλη δη λαδή η Χάρη, που θα λάβετε στον Ουρανό» Στον μεγάλο αυτό άθλο της υπέρβασης της συκοφαντίας, που πολύ λίγοι βέβαια μπορούν να τον σηκώσουν με χρηστότητα, αναφέρεται το μικρό τούτο τευχίδιο με τον τίτλο: «Το πάθος της συκοφαντίας».
Για να γνωρίσουμε το φοβερό αυτό πάθος της συκοφαντίας, διαλέξαμε και μεταφράσαμε ένα λόγο του Αντιόχου του μοναχού που αναφέρεται στη συκοφαντία και ένα λόγο του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου από το βιβλίο του «Χρηστοήθεια».
Επίσης προσθέσαμε και μερικές ωφέλιμες ιστορίες από την Αγία Γραφή και τη ζωή των ασκητών της ερήμου, οι οποίες μας μαλακώνουν την ψυχή και μας βοηθούν να είμαστε πιο ευαίσθητοι στο θέμα της κακολογίας και της συκοφαντίας προς τους αδελφούς μας.
Ή, αν είμαστε στη δυσμενή θέση του συκοφαντημένου, να σηκώσουμε τον πόνο της συκοφαντίας με καρτερικότητα και, όσο γίνεται, με ειρήνη ψυχής, για να επιδοθούμε με περισσότερη θέρμη στο έργο της εν Χριστώ τελειώσεως και οικοδομής μας.
Γεροντικό, Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης, Όσιος Θαλάσσιος

Ξεκίνησαν οι εσπερινές ομιλίες στον Ιερό μας Ναό

Ξεκίνησαν χτες Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021 και θα συνεχιστούν κάθε Τετάρτη και ώρα 16:00μμ οι εσπερινές ομιλίες που πραγματοποιούνται στα πλαίσια των πνευματικών δραστηριοτήτων στον Ιερό μας Ναό. 
Χθες τελέσαμε την Ιερά Παράκληση στον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, προστάτη και ακοίμητο φρουρό της Ενορίας μας και εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον Εφημέριο του Ιερού Ναού  για τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Αναλύθηκαν ποια είναι τα μυστήρια της Εκκλησίας μας και γιατί ονομάζονται Μυστήρια, ποια είναι η αξία τους και η προσφορά τους αλλά και τι προσδίδουν στον χριστιανό, ποιος συνέστησε τα Ιερά Μυστήρια, ποια είναι υποχρεωτικά και ποια προαιρετικά, ποια είναι επαναλαμβανόμενα και ποια μη επαναλαμβανόμενα, ποια Ιερά Μυστήρια είναι έγκυρα και ποιες οι προϋποθέσεις για την εγκυρότητα των Ιερών Μυστηρίων.
Την επόμενη Τετάρτη και μετά την τέλεση της Ιεράς Παράκλησης θα πραγματοποιηθεί εσπερινή ομιλία για το Ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος ( αλλά και για τις ευχές της 1ης-8ης ημέρας-ονοματοδοσίας- σαραντισμός  )

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2021

Οι Τρείς Άγιες Άνάργυρες Ιατροί, Ζηναΐδα, Φιλονίλλα και Ερμιόνη

    Γράφει ο  Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος   


Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας κάθε ημέρα του χρόνου τιμά τη μνήμη, ενός ή περισσοτέρων Αγίων. Θεωρεί τους Αγίους μεγάλες προσωπικότητες, που διέπρεψαν σε αρετή, σε αγώνες υπέρ πίστεως, σε διάκριση. «Αστήρ αστέρος διαφέρει εν δόξη», διακηρύσσει ο λόγος του Θεού. Ο γέρων Παΐσιος έλεγε, «…την Ορθοδοξία μας ως Έλληνες την οφείλουμε στον Χριστό και στους Αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας…». 
Για τους πιστούς οι Άγιοι είναι οι οδοδείκτες και οι φωτεινοί Αστέρες που δείχνουν τη θέωση, τον ουρανό και που όλοι τους δίδαξαν τον λόγο του Θεού και μαρτύρησαν για την πίστη τους στον Τριαδικό Θεό, στο Θεό της Αγάπης.     Αυτοί φύλαξαν τους θησαυρούς της φυλής μας, διασφάλισαν τα ιερά και τα όσια του γένους μας, αγωνίστηκαν για τα απαραίτητα εφόδια που δίνει η Εκκλησία μας, την αγάπη, την ευγένεια, τη γαλήνη των ψυχών μας. 
              Τα αδέλφια, Κοσμάς και Δαμιανός, θαυματουργοί Άγιοι γιατροί στο επάγγελμα,  γιάτρευαν όλους όσους είχαν ανάγκη, πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους χωρίς να παίρνουν χρήματα, το μόνο που ζητούσαν από τους ασθενείς ήταν να πιστεύουν και να έρθουν κοντά στο Χριστό.  
              Την ιατρική Επιστήμη υπηρέτησαν και οι τρείς Άγιες Ανάργυρες, η Ζηναΐδα, η Φιλονίλλα και η Ερμιόνη. Η  Ζηναΐδα και η Φιλονίλλα ήταν αδελφές και καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας, αναφέρεται ότι είχαν και κάποια συγγένεια με τον Απόστολο Παύλο. Οι γονείς των ήταν πλούσιοι και ευκατάστατοι για την εποχή εκείνη, γι΄ αυτό και σπούδασαν  την ιατρική και στη συνέχεια ασκούσαν φιλανθρωπικό έργο εντελώς δωρεάν. Βρίσκονταν κοντά σε κάθε άρρωστο και στην οικογένειά του και παράλληλα δίδασκαν  το λόγο του Θεού. Πολλοί άπιστοι ερχόταν κοντά τους και γινόντουσαν χριστιανοί. 
             Σε πολλές περιπτώσεις ακολούθησαν το δρόμο του Αποστόλου Παύλου. Έφθασαν στην Αρχαία Δημητριάδα, στην σημερινή πόλη του Βόλου και διέμεναν σε ένα σπήλαιο. Από αυτή τη θέση θεράπευαν ασθενείς και δίδασκαν το λόγο του Θεού. Κάποια ημέρα φεύγουν από το Βόλο και  πηγαίνουν στην Πάφο, εκεί βρίσκουν πάλι ένα μεγάλο σπήλαιο, στη θέση Κισσόνεργα που είναι μια από τις μεγαλύτερες κοινότητες της επαρχίας Πάφου. 
Εκεί εγκαταστάθηκαν και άρχισαν τη θεραπεία ασθενών κυρίως σε γυναίκες. Οι ταλαιπωρίες, οι κακουχίες και οι κακές συνθήκες μέσα στο σπήλαιο κούρασαν τις Αγίες. Πρώτη η Ζηναΐδα και μετά η Φιλονίλλα παρέδωσαν την ψυχή τους στο Χριστό. Οι πιστοί της περιοχής ενταφίασαν τις αδελφές στη Κισσόνεργα και αργότερα στον τόπο εκείνο έκτισαν ναό στη μνήμη τους. Οι Αγίες,  Ζηναΐδα και Φιλονίλλα, γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 11 Οκτωβρίου και θεωρούνται θεραπεύτριες πολλών ασθενών κυρίως όμως των γυναικών. 
              Το 1970 ο τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος Ηλίας καθιέρωσε τη γιορτή των δύο Αγίων και επί Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου οι Αγίες τιμώνται από κοινού με τους Αγίους που ασκήθηκαν και μαρτύρησαν στη περιοχή της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος.    
Το απολυτίκιο των Αγίων:
Την πολυθαύμαστον Ταρσόν τιμήσωμεν την εξανθήσασαν άνθη τα τίμια, την Ζηναΐδα την σοφήν και Φιλονίλλαν. Άμα δε έχουσαι της πίστεως την κρηπίδα ασάλευτον, πάσαν πλημμυρίδα των δαιμόνων κατήσχυναν. Διό και συν Αγγέλοις χορεύουσαι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν. 
              Ο  Απόστολος Φίλιππος από την Καισάρεια της Παλαιστίνης, ήταν ένας από τους επτά διακόνους της εκκλησίας των Ιεροσολύμων και είχε τέσσερις κόρες, την Ερμιόνη, την Ευτυχίδα, την Γλαύκη και την Καλλίστη.  Η  Ερμιόνη, που ξεχώρισε από τις αδελφές της,  σπούδασε την ιατρική Επιστήμη της εποχής και θεράπευε τους ασθενής  χωρίς να τους παίρνει χρήματα, σπούδασε επίσης και Φιλοσοφία. Είχε πολλά χαρίσματα, με πίστη και προσευχή συντελούσε στη διάδοση του Χριστιανισμού.  Μαζί με την αδελφή της, την Ευτυχίδα, πήγαν να συναντήσουν τον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή στην Έφεσο, δεν πρόλαβαν γιατί είχε πεθάνει.  Συνάντησαν όμως  τον μαθητή του Αποστόλου τον Πετρώνιο ο οποίος κήρυττε το λόγο του Θεού στην περιοχή και ο οποίος φρόντισε να παραμείνουν οι δύο αδερφές στην Έφεσο. 
              Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας στη Έφεσο ήταν ο Τραϊανός ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε για τις δραστηριότητες των γυναικών διέταξε να τις συλλάβουν και να τις βασανίσουν. Στα βασανιστήρια η Ερμιόνη υπέμεινε με μεγάλη πίστη στο Χριστό. Στη συνέχεια ο Αυτοκράτορας άφησε την Ερμιόνη ελεύθερη. Τότε η Αγία ίδρυσε νοσοκομείο στο οποίο δεχόταν τους ασθενείς και όλους όσους είχαν ανάγκη για αγάπη και ιατρική φροντίδα.
              Τα πράγματα όμως άλλαξαν και στον αυτοκρατορικό θρόνο τοποθετείτε ο Αδριανός ο οποίος διέταξε τη φρουρά του να συλλάβουν την Ερμιόνη και να την υποβάλλουν σε φρυκτά βασανιστήρια μέσα σε καζάνι από λιωμένα μέταλλα. Η Ερμιόνη μόλις οδηγήθηκε σ΄ αυτό το βασανιστήριο έκαμε το σημείο του σταυρού, η φωτιά από το καζάνι έσβησε και η Αγία δεν έπαθε τίποτε.  Μετά από πολλά άλλα βασανιστήρια και βλέποντας ότι δεν παθαίνει τίποτα, ο Αυτοκράτορας έδωσε εντολή στους στρατιώτες του και αποκεφάλισαν την Ερμιόνη αφού πρώτα προσευχήθηκε μέσα στο Ναό.  
               Στη συνέχεια  οι δήμιοι την πήγαν έξω από την πόλη για να την αποκεφαλίσουν, την ώρα που σήκωσαν τα ξίφη τους τα χέρια τους έμειναν ακίνητα και αμέσως ζήτησαν από την Αγία Ερμιόνη να προσευχηθεί γι΄ αυτούς, έτσι και έγινε, λίγο αργότερα παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο και Θεό της. Οι χριστιανοί με σεβασμό και ευλάβεια ενταφίασαν το ιερό λείψανο της στην Έφεσο. Αργότερα, εικόνα της Αγίας Ερμιόνης μεταφέρθηκε στη Χίο όπου κτίσθηκε Ιερός Ναός. Η πρώτη Θεία Λειτουργία έγινε τον Δεκέμβριο του 1754, από τότε η Αγία τιμάτε στη Χίο κάθε χρόνο στις 4 Σεπτεμβρίου. 
                Τα τελευταία χρόνια  στο Μέγα Δένδρο – Θέρμου Τριχωνίδας, Πατρίδα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού,  δεξιά και στην είσοδο του Μοναστηριού με τη φροντίδα της Ευθυμίας Μοναχής, Ηγουμένης  της Ιεράς Μονής του Αγίου Κοσμά, έχει κτιστεί παρεκκλήσιο στη μνήμη των Αγίων Αναργύρων Γυναικών,  Ζηναΐδα, Φιλονίλλα και Ερμιόνη όπου κάθε χρόνο στις 11 Οκτωβρίου τελείται  Θεία Λειτουργία. Στο εκκλησάκι υπάρχουν φορητές εικόνες των  Αγίων Αναργύρων καθώς και πολλών άλλων Αγίων. Στη μνήμη των τριών Αγίων Αναργύρων την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.   

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2021

Πνευματικές δραστηριότητες Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Παραβόλας

 Στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Παραβόλας τη φετινή κατηχητική χρονιά θα πραγματοποιηθούν με τη χάρη του Θεού μας:

  • Κάθε Σάββατο πρωί και ωρα 10:00πμ Κατηχητικό Σχολείο για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου
  • Κάθε Κυριακή πρωί μετά τη Θεία Λειτουργία θα πραγματοποιούνται νεανικές συζητήσεις με παιδιά του Λυκείου, εφήβους και φοιτητές ΑΕΙ - ΤΕΙ
  • Εκδηλώσεις ανα τακτά χρονικά διαστήματα
  • Επίκαιρες εσπερινές ομιλίες σε Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές και εορτές επισήμων Αγίων
  • Κάθε Κυριακή κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας εκφωνείται εποικοδομητικό Κήρυγμα
  • Κάθε Τετάρτη απόγευμα και ωρα 16:00μμ τελείται εναλλάξ η Ιερά Παράκληση των προστατών Αγίων της Ενορίας μας ( Αγίου Δημητρίου, Αγίου Χαραλάμπους, Αγίου Νεκταρίου, Αγίου Κυπριανού και Αγίας Παρασκευής)
  • Κάθε Τετάρτη απόγευμα και μετά την Ιερά Παράκληση θα πραγματοποιούνται Εσπερινές ομιλίες Τη φετινή χρονιά θα γίνει ανάλυση των 7 Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας με ιδιαίτερη έμφαση στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας
  • Κάθε Σάββατο απόγευμα και πριν την Ακολουθία του Εσπερινού θα τελείται το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως κατόπιν συνεννοήσεως με τον Εφημέριο του Ναού
  • Ιερές Αγρυπνίες σε μεγάλες εορτές του Εκκλησιαστικού μας έτους ( Ακαθίστου Ύμνου, Αποδόσεως του Πάσχα,  Αγίου Παισίου 12 Ιουλίου, Παναγίας Προυσιώτισσας 23 Αυγούστου )
  • Εκμάθηση παραδοσιακών χορών για αγόρια Δημοτικού και Γυμνασίου θα πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παραβόλας
  • Ακολουθίες Αγιασμού κάθε εκάστη του μήνα και το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου ανα τακτά χρονικά διαστήματα

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2021

Εσπερινά κηρύγματα- ομιλίες στον Ιερό μας Ναό κάθε Τετάρτη απόγευμα


Κάθε Τετάρτη απόγευμα και ώρα 16:00μμ  στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Παραβόλας θα τελείται Ιερά Παράκληση στους προστάτες Αγίους της Ενορίας μας εναλλάξ ( Αγίου Δημητρίου, Αγίου Χαραλάμπους, Αγίου Νεκταρίου, Αγίου Κυπριανού και Αγίας Παρασκευής) και στη συνέχεια θα πραγματοποιούνται επίκαιρα εσπερινά κηρύγματα - ομιλίες. 
Κεντρικό θέμα των Ιερών μας συνάξεων θα είναι η ανάλυση των επτά Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, με ιδιαίτερη έμφαση στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας . Θα ακολουθεί γόνιμος διάλογος

Τι είναι το Κατηχητικό Σχολείο και ποια η προσφορά του σήμερα;

  Ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς γνωστό, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τῆς ἀνιδιοτελοῦς καὶ γνησίας ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, νοιάζεται καὶ ἐνδιαφέρεται πάντοτε γιὰ τὸν συνάνθρωπο καὶ ἀσφαλῶς γιὰ τὴν εὐαίσθητη παιδικὴ ἡλικία. Μέσα στὰ πλαίσια τῆς μέριμνας αὐτῆς, δραστηριοποιοῦνται καὶ λειτουργοῦν στὶς Ἐνορίες τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, κατηχητικὰ σχολεῖα καὶ νεανικὲς συντροφιές. Ἀναμφίβολα, τὸ κατηχητικὸ σχολεῖο ἀποτελεῖ θεσμὸ στὴν ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία καὶ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, διότι ἀνέθρεψε ἐπὶ σειρὰ δεκαετιῶν τὶς γενιὲς τῶν ἑλληνοπαίδων, ἐμπνέοντας τές, μὲ τὸ ὀρθόδοξο χριστιανικὸ ἦθος.

Πρόσκληση για το Κατηχητικό μας Σχολείο


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 
ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ

Αγαπητοί γονείς και αγαπητά μας παιδιά,

Σας προσκαλούμε την Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 10:00πμ στον Αγιασμό που θα τελεσθεί στον Ιερό μας Ναό για την έναρξη της νέας κατηχητικής χρονιάς.
Το κατηχητικό της Ενορίας μας
Για τα παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου θα τελείται κάθε Σάββατο πρωί και ώρα 10:00πμ 
Ενώ οι νεανικές συντροφιές για τα νέους-εφήβους του Λυκείου - ΑΕΙ - ΤΕΙ  θα πραγματοποιούνται κάθε Κυριακή μετά τη Θεία Λειτουργία και ώρα 10:30 πμ

Σας περιμένουμε όλους με πολύ χαρά

Με αγάπη Χριστού
π. Σπυρίδων Ιωάννου
Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου 
Παραβόλας

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών μηνός Οκτωβρίου 2021 στον Ιερό μας Ναό

 Στον Ιερό μας Ναό έχουν προγραμματισθεί με τη χάρη του Θεού μας και τις μεσιτίες του Αγίου Δημητρίου οι κάτωθι Ιερές Ακολουθίες για το μήνα Οκτώβριο

  • Παρασκευή 1η Οκτωβρίου Εσπερινός στο εξωκλήσι των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης
  • Σάββατο 2 Οκτωβρίου Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο εξωκλήσι των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης  μετά Θείου Κηρύγματος
  • Σάββατο απόγευμα ωρα 17:00μμ η Ακολουθία του Εσπερινού
  • Κυριακή 3 Οκτωβρίου Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος
  • Σάββατο 9 Οκτωβρίου το απόγευμα ωρα 17:00μμ η Ακολουθία του Εσπερινού
  • Κυριακή 10 Οκτωβρίου Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος
  • Παρασκευή 15 Οκτωβρίου Εσπερινός στην Παναγία στο Κάστρο
  • Σάββατο 16 Οκτωβρίου Θεία Λειτουργία στην Παναγία στο  Κάστρο 
  • Σάββατο 16 Οκτωβρίου το απόγευμα ωρα 17:00μμ η Ακολουθία του Εσπερινού
  • Κυριακή 17 Οκτωβρίου Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος
  • Τρίτη 19 Οκτωβρίου Εσπερινός ώρα 17:00μμ επί τη εορτή του Αγίου Γερασίμου
  • Τετάρτη 20 Οκτωβρίου Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αγίου Γερασίμου
  • Σάββατο απόγευμα 23 Οκτωβρίου ωρα 17:00μμ η Ακολουθία του Εσπερινού
  • Κυριακή 24 Οκτωβρίου Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος
  • Δευτέρα 25 Οκτωβρίου Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου - Εγκώμια
  • Τρίτη 26 Οκτωβρίου Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου
  • Τρίτη απόγευμα ο μεθέορτος Εσπερινός και Ιερά Παράκληση στον Αγιο Δημήτριο
  • Τετάρτη 27 Οκτωβρίου το απόγευμα ωρα 17:00μμ το απόγευμα το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου και εν συνεχεία ο εσπερινός επί τη εορτή της Αγίας Σκέπης
  • Πέμπτη 28 Οκτωβρίου Πανηγυρική Θεία Λειτουργία- Δοξολογία-Επιμνημόσυνη Δέηση
  • Σάββατο 30 Οκτωβρίου ωρα 17:00μμ η Ακολουθία του Εσπερινού
  • Κυριακή 31 Οκτωβρίου Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος
Σημ: 1. Ο Εσπερινός για το μήνα Οκτώβριο θα τελείται ωρα 17:00μμ
      2.  Το Μυστήριο της Εξομολόγησης θα γίνεται προ των Ακολουθιών του Εσπερινού στις άνωθι ημερομηνίες από 15:30μμ - 16:30μμ και κατόπιν συνεννοήσεως με τον Εφημέριο του Ναού
        3. Τα Σάββατα θα τελείται Θεία Λειτουργία στο Κοιμητήριο κατόπιν συνεννοήσεως
       4. Ο Αγιασμός για το μήνα Οκτώβριο θα τελεσθεί το απόγευμα της 30ης Σεπτεμβρίου στις 18:00μμ