Ξεκινούν οι Παρακλήσεις στην Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό μας Ναό κάθε απόγευμα στις 20:00μμ

 Ξεκινούν στον Ιερό μας Ναό, κάθε απόγευμα από τη Δευτέρα 1η Αυγούστου 

και κάθε απόγευμα στις 20:00μμ 

οι Ιερές Παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο

 εν΄οψει της Θεομητορικής Εορτής της Κοιμήσεώς Της.

Πρόγραμμα εορτασμού Αγίας Παρασκευής στο εξωκλήσι της Αγίας Ελεούσας Παραβόλας

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ

Την προσεχή  Tρίτη 26 Ιουλίου 2022, εορτάζει  και πανηγυρίζει  το εξωκλήσι της Αγιας Ελεούσας ( νέο Κοιμητήριο) στην Παραβόλα επί τη αναμνήσει θαύματος της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής της Αθληφόρου

Το  πρόγραμμα της εορτής  έχει ως εξής :

• Αφ’ εσπέρας  Δευτέρας  25 Ιουλίου 2022  και ώρα  19:00 μμ  θα τελεσθεί ο  Μέγας    Πανηγυρικός   Εσπερινός στο εξωκλήσι της Αγίας Ελεούσης

• Το  πρωί  της    Τρίτης  και περί ώρα  07:30 πμ  θα τελεσθεί η ακολουθία του  Όρθρου  και  εν συνεχεία Πανηγυρική  Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος

Δωρεάν μεταφορά των πιστών με ΤΑΞΙ

θα γίνεται την παραμονή της εορτής κατά την Ακολουθία του Εσπερινού και ανήμερα της εορτής κατά της διάρκεια της Θείας Λειτουργίας από την πλατεία του χωριού

Εκ του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου 

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών προσεχών ημερών στον Ιερό μας Ναό

Στον Ιερό μας Ναό είναι προγραμματισμένο να τελεσθούν οι κάτωθι Θείες Λειτουργίες . Τις παραμονές θα τελεσθούν και οι αντίστοιχοι Εσπερινοί ώρα 19:00μμ

Θεία Λειτουργία θα τελεσθεί:

• Την Τετάρτη 20 Ιουλίου 2022 επι τη εορτή του Προφήτη Ηλία
• Το Σάββατο 23 Ιουλίου 2022
• Την Κυριακή 24 Ιουλίου 2022
• Την Τρίτη26 Ιουλίου στο εξωκλήσι της Αγίας Ελεούσης επί τη αναμνήσει θαύματος της Αγίας Παρασκευής
• Την Τετάρτη 27 Ιουλίου επί της εορτή του Αγίου Παντελεήμονος
• Την Πέμπτη 28 Ιουλίουθ 2022 επί τη εορτή της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου
•  Την Κυριακή 31 Ιουλίου 2022

Βίος και πολιτεία της Αγίας Μαρίνας της θαυματουργού

 

Η παρθενομάρτυς Μαρίνα γεννήθηκε στη μικρή πόλη Αντιόχεια της Πισιδίας, γύρω στο έτος 270, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός ή ο Κλαύδιος Καίσαρας. Οι γονείς της άνηκαν στην ανώτερη τάξη της περιοχής της Πισιδίας, ο πατέρας ήταν διακεκριμένος και σεβαστός από τους εθνικούς ιερέας των ειδώλων, λεγόταν δε Αιδέσιος.Αμέσως μετά τη γέννηση της Μαρίνας, έφυγε από την παρούσα ζωή η μητέρα της. Έτσι ο πατέρας αναγκάστηκε να αναθέσει την ανατροφή της θυγατέρας του σε μία άλλη γυναίκα.Φαίνεται ότι η γυναίκα στην οποία ο Αιδέσιος είχε εμπιστευτεί την ανατροφή της κόρης του ήταν χριστιανή. Έτσι και η μικρή Μαρίνα γαλουχήθηκε νωρίς στη νέα πίστη του Χριστού. Και σε ηλικία 12 ετών έλαβε το Βάπτισμα και συγκαταριθμήθηκε ως μέλος στην εκλεκτή ποίμνη του Κυρίου. Με αμείωτο ενδιαφέρον ποθούσε να μάθει καθετί πού είχε σχέση με τον Ιησού Χριστό. Κι όλα αυτά δημιούργησαν μέσα της την ιερή επιθυμία να μαρτυρήσει, για το Σωτήρα και Λυτρωτή της, αν Εκείνος τη θεωρούσε ποτέ άξια για κάτι τέτοιο.O πατέρας της Αιδέσιος όταν πληροφορήθηκε ότι ήταν χριστιανή, τυφλωμένος από το φανατισμό της ειδωλολατρικής θρησκείας του, μίσησε το ίδιο το σπλάχνο του και αποκλήρωσε τη μοναχοκόρη του.

Κηρυγμα Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητού Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου κκ Ιεροθέου για τη σημερινή Κυριακή

 

 

 Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ὁ Θεάνθρωπος Χριστός ἀπεκάλεσε τούς μαθητάς Του, «φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. ε', 14). Ὁ χαρακτηρισμός αὐτός ἔχει πραγματική σημασία καί ὄχι ἠθική. Αὐτό σημαίνει ὅτι οἱ μαθητές εἶναι «φῶς τοῦ κόσμου», ὄχι ἁπλῶς γιατί ἔχουν μερικά ἐξωτερικά ἔργα, ἀλλά γιατί συνδέονται μέ τόν Χριστό ὁ Ὁποῖος εἶναι τό ἀληθινό «Φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰω. η΄, 12).

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἑρμηνεύουν ὅτι «φῶς τοῦ κόσμου» εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ πέρασαν ὅλη τήν αἴσθηση τοῦ κόσμου, ἔφθασαν μέ τόν φωτισμένο νοῦ στά ὑπέρ αἴσθηση, ἑνώθηκαν μέ τόν Χριστό καί ἔπειτα «ἐρεύγονται» ἀπό τήν καθαρή καρδιά τους λόγους ἀγαθούς ἐν μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας. Ἔγιναν πνευματικοί, ἀφοῦ προηγουμένως μέ τήν νηστεία καί τήν ἀγρυπνία καθάρισαν τήν σάρκα, μέ τά δάκρυα ἐκλέπτυναν τήν παχύτητα τῆς καρδιᾶς, μέ τήν κακοπάθεια ἐνέκρωσαν τά μέλη τους, μέ τήν προσευχή καί τήν μελέτη ἐπλήρωσαν τόν νοῦ ἀπό φῶς, μέ τήν ἀπάρνηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν ἐχώρισαν τίς ψυχές ἀπό τήν προσπάθεια τοῦ σώματος. Τέτοιοι ἦταν ὅλοι οἱ ἅγιοι καί ἰδιαιτέρως οἱ ἅγιοι Πατέρες.

Κηρυγμα Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητού Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου κκ Ιεροθέου για την αυριανή Κυριακή

 «Κύριε οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθῃς,

ἀλλά μόνον εἰπέ λόγῳ καί ἰαθήσεται ὁ παῖς μου» (Ματθ. η΄ 8)

 

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Σήμερα ὑπάρχει μεγάλη σύγχυση σέ ὅλα τά θέματα καί κατά συνέπεια καί στά θρησκευτικά, ὁπότε εἶναι ἀνάγκη νά παρου­σιάζεται ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας γιά νά διακρίνεται ἡ ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη. Εἶναι γνωστό ὅτι μιά «Ἐκκλησία» πού δέν θεολογεῖ καί μιά «θεολογία» πού δέν ἐκκλησιάζεται δέν ἐξυπηρετεῖ τό ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.

Πολλές φορές σκέφτομαι: Πῶς μερικοί κάνουν μιά ἠθικολογική ἀνάλυση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ τήν στιγμή κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μέ τά λατρευτικά της κείμενα, μέ τήν ἁγιογραφία κλπ. ἐπιμένει νά θεολογῆ; Γιατί γίνεται αὐτή ἡ διάσπαση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς; Πῶς εἶναι ἐπιτρεπτό, γιά παράδειγμα, κατά τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ τά τροπάρια νά παρου­σιάζουν ὅλη τήν μυστική ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Χριστιανοί νά ἀκοῦνε ἕνα ἀθεολόγητο ἠθικολογικό κήρυγμα; Γι᾿ αὐτό μέ ἁπλές λέξεις θά παρουσιάσω μερικές θεολογικές πλευρές γιά τήν διδα­σκαλία καί τά θαύματα, πού ἐπιτέλεσε ὁ Χριστός, λαμβάνοντας ἀφορ­μή ἀπό τό θαῦμα τοῦ δούλου τοῦ ἑκατοντάρχου πού ἀκού­σαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.

Η αφοβία των μαρτύρων και ο φόβος του σημερινού ανθρώπου,

Του π Ιωάννου Γκιάφη

 Ένα από τα βασικά συναισθήματα του ανθρώπου είναι και αυτό του φόβου. Μόλις κάποιος συνειδητοποιεί ότι κινδυνεύει ή ότι απειλείται η ακεραιότητά του, αμέσως εκδηλώνει το συναίσθημα του φόβου. Πρόκειται, σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας, για έναν προστατευτικό μηχανισμό του οργανισμού. Δεν είναι παρά μια αμυντική αντίδραση του ατόμου, όταν διακυβεύεται η ίδια του η ζωή. Και πράγματι ο σημερινός άνθρωπος διαρκώς εμφορείται από το φοβικό σύνδρομο είτε όσον αφορά το παρόν, είτε το άγνωστο μέλλον. Αγωνιά και αγχώνεται για την επίτευξη των παροντικών προσδοκιών του, αλλά και "χάνει τον ύπνο του" για την πραγμάτωση των μελλοντικών σχεδίων του. Το θλιβερό είναι ότι κυριευμένος απ' τον φόβο φθάνει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις(ψυχασθένειες, αυτοκτονίες κ.ά.). Συνεπώς η μη σωστή διαχείριση του φόβου μπορεί να οδηγήσει σε καταστρεπτικά αποτελέσματα την ανθρώπινη ύπαρξη.