Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ήλθε και πάλι η Αγια και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ανοίγει από αύριο «το στάδιον των αρετών» όπως ψάλλει η φιλόστοργη Εκκλησία μας. Έφθασε η περίοδος των επτά εβδομάδων θρησκευτικού βιώματος και βαθιάς πνευματικής ζωής, αυτοκριτικής και προσευχής. Περίοδος κατά την οποία ο πιστός πορεύεται. Διαβαίνει και μεταβαίνει από την κατάσταση της κατά σάρκα ζωής στην κατάσταση της κατά πνεύμα ζωής.
Εἶναι μιὰ εὐκαιρία βαθύτερης νοηματοδότησης τῆς ζωῆς, καθὼς ξετυλίγεται μπροστά μας τὸ Πάθος καὶ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Γι’ αὐτὸ ἄς μὴ μείνουμε ἀπλοὶ παρατηρητές. Ἄς βαδίσουμε τὸν δρόμο τῆς μετανοίας, κοπιάζοντας θυσιαστικά, ὥστε «συσταυρούμενοι καί … συνανιστάμενοι» (κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο) μαζί Του, νὰ φτάσουμε στὸ τέλος τῆς πορείας νικητές.
Η Εκκλησία μάς καλεί να ξεφύγουμε από την γκρίζα καθημερινότητα, από την κόλαση της κατανάλωσης, από την αλόγιστη αλαζονεία μας, από την κατάκριση σε βάρος του άλλου, από την καθημερινή πλήξη. Μάς καλεί να ξεφύγουμε από τις όποιες κακίες μας, που ταλανίζουν και εμάς και την κοινωνία μας και τον κόσμο μας. Η Μεγάλη Σαρακοστή μάς ανοίγει ένα δρόμο, το δρόμο της αγάπης, της προσευχής, της ταπείνωσης, της σιωπής, της περισυλλογής. Μάς ανοίγει ένα δρόμο για άσκηση ενάντια στην καθημερινότητά μας, ενάντια στα πάθη μας. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, με ορατή την οικονομική κρίση σε ολόκληρο τον κόσμο, κυρίως όμως την ηθική και πνευματική ύφεση και παρακμή θεσμών και προσώπων, η Εκκλησία του Χριστού αντιπαραθέτει στη σχιζοφρένεια της υπερκατανάλωσης τον ασκητισμό της. Σ' έναν κόσμο που χόρτασε «πολιτισμό», υποκρισία και ψέμα, η Εκκλησία προσφέρει το μήνυμα του Ευαγγελίου: αγάπη, ειρήνη, μετάνοια, συμπόρευση, ταπείνωση, σιωπή.
Πώς χρειάζεται να ζήσωμε την περίοδο αυτή; Ακούσαμε από την Υμνολογία της σημερινής ημέρας να περιγράφεται ο τρόπος: «και αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού, τω εχθρώ αντιμαχησώμεθα ως τείχος άρρηκτον κατέχοντες την πίστιν και ως θώρακα την προσευχήν και περικεφαλαίαν την ελεημοσύνην, αντί μαχαίρας την νηστείαν, ήτις εκτέμνει από καρδίας πάσαν κακίαν»
Το πρώτο, λοιπόν, πνευματικό όπλο είναι η προσευχή. Η προσευχή, λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι ένωση ανθρώπου και Θεού, συντήρηση του κόσμου, καταλλαγή με το Θεό, μητέρα των δακρύων, συγχώρεση των αμαρτημάτων, γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς, τείχος που προστατεύει από τις θλίψεις, συντριβή των δαιμονικών επιθέσεων, πελέκι της απελπισίας, λύση της λύπης, απαλλαγή του θυμού, φυγή των αρετών, πρόξενος των θείων χαρισμάτων, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, καθρέφτης της πνευματικής προκοπής. Η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό, συνομιλία μαζί Του. Τη στιγμή της προσευχής η καρδιά μας και ο νους μας φεύγει από τα γήινα και ταξιδεύει στο χώρο του πνεύματος. Προσευχή λοιπόν εντονότερη αυτή την περίοδο, τόσο μόνοι μας, όσο και στην εκκλησία, με τους Χαιρετισμούς, τα Απόδειπνα, τις Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες.
Το δεύτερο, η ελεημοσύνη. Ο ιερός Αυγουστίνος λέει ότι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη που μπορούμε να κάνουμε είναι να συγχωρούμε ολόψυχα αυτούς που μάς αδίκησαν. Ας δείξωμε λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, το άφθονο έλεος της καρδιάς μας. Άς ελεήσωμε με μία συγγνώμη τους οικείους μας, τους συνεργάτες μας, τους φίλους μας και κάθε άνθρωπο ο οποίος μάς έχει πικράνει.
Το τρίτο πνευματικό όπλο, η νηστεία. Η νηστεία κατά τους Αγίους Πατέρες υποτάσσει το σώμα στο πνεύμα, φωτίζει το νου, ενισχύει την προσευχή, στηρίζει την μετάνοια. Οι πατερες της Εκκλησιας μας την χαρακτηρίζουν μητέρα της εγκράτειας, αδελφή της κατά Θεόν πτωχείας, καλλιεργήτρια της υπομονής, θεμέλιο της αρετής, φύλακας της σωτηρίας και ισχυρή μεσίτρια στον Κύριο. Δεν παρέχει όμως θεραπεία στην ψυχή αν δεν την ακολουθήσει και δεν την βοηθήσει η δύναμη της αγάπης, το βάλσαμο της ευσπλαχνίας, το φάρμακο της ελεημοσύνης. Λυχνάρι δίχως λάδι χαρακτηρίζουν οι Άγιοι Πατέρες τη νηστεία που δεν συνοδεύεται από έργα αγάπης. Χωρίς λοιπόν κρατούμενα, χωρίς εγωισμούς, ας δώσωμε τον ασπασμό της συγγνώμης και της αγάπης προς αλλήλους ώστε να βαδίσουμε ανάλαφρα προς το «Πάσχα Θεού το Σωτήριον».
Τεταρτο και τελευταιο πνευματικο όπλο η Αγια εξομολογηση !!!. Η ἐξομολόγηση δὲν εἶναι ἁπλῶς μιὰ τυπικὴ διαδικασία ποὺ ἀπαιτεῖται πρὶν ἀπὸ τὴ Θεία Κοινωνία. Εἶναι τὸ μυστήριο τῆς συμφιλίωσής μας μὲ τὸν Θεό. Εἶναι μιὰ προσπάθεια νὰ συνειδητοποιήσουμε πόσο πιστὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἴμαστε. Πόσο θέλουμε νὰ συνδεόμαστε ἀγαπητικὰ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας χριστιανούς. Πόσο προσπαθοῦμε νὰ ζοῦμε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Πόσο ἀφήνουμε τὸν Χριστὸ νὰ γίνεται ρυθμιστὴς τῆς ζωῆς μας. Πόσο συχνότερα ποθοῦμε τὴν ἑνωσή μας μαζί Του, στὴν Θεία Εὐχαριστία. Πόσο θεωροῦμε τὴν Ἐκκλησία πνευματικό μας σπίτι. Πόσο πιστεύουμε στὴν αἰώνια Βασιλεία Του.
Περίοδος αγώνα λοιπον είναι η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Περίοδος αγώνα πνευματικού. Μας καλεί η Αγία μας Εκκλησία σε προσευχή, σε νηστεία, σε εγρήγορση. Μας δείχνει το δρόμο που οδηγεί από το Γολγοθά στην Ανάσταση, από την πτώση στην ανύψωση, από την αμαρτία στην σωτηρία. Ας αγωνιστούμε, λοιπόν. Ας αγωνιστούμε με μεγαλύτερη προθυμία και ένταση, με την νηστεία, την προσευχή, την Μυστηριακή ζωή, την μελέτη του Ευαγγελίου, με την αγαθοσύνη και την καλλιέργεια των αρετών. Ας αγωνιστούμε για να τελειοποιήσουμε τους εαυτούς μας και να καθαριστούμε από κάθε ρύπο πνευματικό που λεκιάζει το ένδυμα της ψυχής μας. Ας αγωνιστούμε κι ας τρέξουμε για να συναντήσουμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Γιατί η Μεγάλη Τεσσαρακοστή δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η μεγάλη συνάντηση του Θεού και του ανθρώπου. Είναι το σημείο στο οποίο ο Θεός, ταπεινούμενος θυσιάζεται για μας, προσφέρει θυσία τον Υιό Του, λύτρο για τις αμαρτίες μας, και συναντά τον άνθρωπο, εμάς, όλους μαζί και τον καθένα μας ξεχωριστά, που ανυψώνουμε το πνεύμα και την διάνοιά μας για να Τον συναντήσουμε και να οδηγηθούμε από Αυτόν στην Ουράνια Πατρίδα, τον χαμένο Παράδεισο
Μην περάσουν αυτές οι ημέρες άσκοπα αγαπητοί και μετά γυρίσουμε πάλι στα ίδια. Μην περάσει η οι ημέρες αυτές και δούμε τα γεγονότα Της με μάτι με ένα μάτι τυπικό, με ένα ματι απαθείας ή συμφεροντολογικά και μετά επιστρέψουμε στα ίδια και χειρότερα.. Οφείλουμε να δούμε την Μεγ Τεσσαρακοστή με μάτι πίστεως, πίστεως πραγματικής και όχι επιφανειακής. Γιατί μόνο με το μάτι της πίστεως θα μπορέσουμε να ατενίσουμε το μυστήριο που κρύβει ο Σταυρός και η Ανάσταση, γιατί μόνο με το μάτι της πίστεως θα μπορέσουμε να βιώσουμε ένα Πάσχα Άγιο. ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου