Στις 12 Δεκεμβρίου η Αγία μας Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού. Ο Άγιος Σπυρίδων είναι πολιούχος της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, της Κέρκυρας, όπου στον ομώνυμο Ιερό Ναό βρίσκεται αδιάφθορο το λείψανό Του, της Βόνιτσας, του Πειραιά, της Κισάμου Χανίων Κρήτης και της Ελαφονήσου Πελοποννήσου. Ανά την Ελλάδα βρίσκονται Ιεροί Ναοί και παρεκκλήσια όπου και εκεί με κάθε λαμπρότητα γιορτάζεται την ημέρα εκείνη, ο Άγιος Σπυρίδωνας.
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ. Χ. στο χωριό Άσκια. Σύμφωνα με τον μαθητή του και πρώτο Επίσκοπο Λευκωσίας Άγιο Τριφύλλιο. Το χωριό Άσκια ήταν το κατεχόμενο σήμερα χωριό της Επαρχίας Άσσια Αμμοχώστου της Κύπρου, κοντά στη Τριμυθούντα. Οι γονείς του Αγίου, βοσκοί το επάγγελμα, ως οικογένεια ήταν αρκετά εύποροι, πολύ ενάρετοι και πιστοί, μεγάλωσαν τον Σπυρίδωνα κοντά στη Εκκλησία. Ο Σπυρίδων αν και δεν έλαβε μεγάλη μόρφωση συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Αχώριστος σύντροφό του ήταν η Αγία Γραφή και πολλές ήταν η στιγμές που καλούσε και άλλους βοσκούς για να διαβάζουν μαζί του την Αγία Γραφή. Στην εποχή του υπήρξαν πολλοί διωγμοί κατά των χριστιανών. Με την βοήθεια και προτροπή των γονιών του παντρεύεται μια χωριανή του όπου απέκτησε μία κόρη που την ονόμασε Ειρήνη. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα έχασε την αγαπημένη του σύντροφο και έμεινε μόνος με τη χαριτωμένη κόρη του. Παρηγοριά είχε πάντα τα λόγια του Κυρίου Του, γιατί τα λόγια του Κυρίου τέτοιες στιγμές ξεκουράζουν την ψυχή του ανθρώπου.
Όταν πέθανε ο ιερέας του χωριού του όλοι οι συγχωριανοί του τον κάλεσαν και τον παρακάλεσαν να χειροτονηθεί αυτός ιερέας και να γίνει αυτός ποιμένας των ψυχών των. Μετά από αυτό το γεγονός κλήρος και λαός ανέδειξαν πρώτο Επίσκοπο Τριμυθούντος τον πράο και ταπεινό Σπυρίδωνα που σε όλη του τη ζωή ήταν η προσωποποίηση της καλοσύνης και της αγάπης. Η Αγιότητά του ήταν θαυμαστή και είναι πάρα πολλά τα θαύματα που έκανε με τη βοήθεια του Χριστού μας και δίκαια η Εκκλησία μας του έδωκε την προσωνυμία του θαυματουργού Αγίου.
Κάποτε στην Κύπρο υπήρξε μεγάλη ανομβρία μετά από πολλές κατανυκτικές προσευχές προς τον Άγιο Σπυρίδωνα η ανομβρία σταμάτησε και άρχισε να βρέχει στο νησί. Ο Άγιος Σπυρίδων συμμετείχε στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στην Νίκαια της Μικράς Ασίας, σ’ αυτή τη Σύνοδο ο Άγιος αναδείχτηκε υπερασπιστής της Ορθόδοξης Πίστης.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Άγιος μετά την ομιλία του, έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι είπε: «Εις το όνομα του Πατρός» και αμέσως επάνω απ' το κεραμίδι φάνηκε φωτιά από την οποία είχε ψηθεί το κεραμίδι. Στη συνέχεια είπε: «Και του Υιού», τότε έπεσε κάτω νερό, που σημαίνει ότι το κεραμίδι ζυμώθηκε από το χώμα, και όταν ο Άγιος είπε: «Και του Αγίου Πνεύματος» έμεινε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα από το κεραμίδι.
Απόρροια αυτού είναι η Τριαδικότητα του Θεού: Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα και αποδίδεται στον Άγιο το θαύμα του κεραμιδιού. Το 348 μ. Χ. ο Άγιος Σπυρίδων εκοιμήθη και λόγω των θαυμάτων του η Αγία μας Εκκλησία τον κατάταξε μεταξύ των Αγίων της το δε λείψανό του οι χριστιανοί τον 7ο αιώνα το μεταφέρανε από την Κύπρο στην Κωνσταντινούπολη για να το προφυλάξουν από τους αλλόθρησκους Άραβες.
Μετά την άλωση της Πόλης, 1453, για περισσότερη ασφάλεια οι χριστιανοί το μεταφέρανε στην Ενετοκρατούμενη τότε Κέρκυρα όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα στον Μεγαλοπρεπή Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του νησιού που φέρει το Άγιο όνομά Του. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα κτίστηκε το 1589 μ. Χ.
Η σημερινή λάρνακα φτιάχτηκε στη Βιέννη το 1867 μ.Χ. Είναι από σκληρό, πολυτελές ξύλο με εξωτερική ασημένια επένδυση. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα. Το Ιερό λείψανο είναι ένα από τα τρία άφθορα λείψανα που το επισκέπτονται χιλιάδες πιστοί κάθε χρόνο. Τα άλλα δύο είναι του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλονιά και του Αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο. Πολλά τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα ακόμα και στις ημέρες μας.
Στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου που ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Σπυρίδωνα παραμονή της εορτής του Αγίου Στεφάνου μια Μεσολογγίτικη οικογένεια παρακαλεί τον Ιερέα του Ναού να αφήσει τους γονείς και το παράλυτο παιδί τους να παραμείνουν μέσα στην εκκλησία όλη τη νύχτα για περισσότερη μετάνοια και προσευχή προς τον Άγιο και με πολλή πίστη να τον παρακαλέσουν να κάμει καλά το άρρωστο παιδί τους.
Η διακονία των γονιών προς το παράλυτο παιδί τους ήταν μεγάλη το ίδιο η αγάπη και η υπομονή τους. Η οικογένεια με την άδεια του Ιερέα παρέμεινε όλη τη νύχτα στον Ιερό Ναό μπροστά στην εικόνα – προσκυνητάρι του Αγίου Σπυρίδωνα και του ζητούσαν για άλλη μια φορά να μεσιτεύσει στον Τριαδικό Θεό μας να κάνει καλά το παράλυτο παιδί τους. Η νύχτα ήταν αρκετά μεγάλη για τους γονείς, οι ώρες περνούσαν και κάπου προς τα ξημερώματα το θαύμα από τον Άγιο Σπυρίδωνα έγινε.
Το παιδί βλέπει τον Άγιο να βγαίνει και να του απλώνει το χέρι Του και να του λέει «σήκω παιδί μου και περπάτα είσαι καλά τώρα». Το παιδί αμέσως σηκώνεται και άρχισε να περπατά και δάκρυα χαράς κύλισαν από τα μάτια των γονιών του, δεν πίστευαν ότι το παιδί τους έγινε καλά και περπατά. Γονατιστοί μπρος την εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα ευχαριστούσαν τον Άγιο για το θαύμα Του.
Το θαύμα αυτό έγινε ξημερώνοντας του Αγίου Στεφάνου. Η καταγραφή του θαύματος αυτού διασώθηκε από τον Μεσολογγίτη ιστορικό και Πρωθυπουργό της Ελλάδας Σπυρίδωνα Τρικούπη. Ο Σπυρίδων Τρικούπης για το θαύμα αυτό συνέταξε ειδική ακολουθία για το γεγονός προς τιμή του Αγίου Σπυρίδωνα και του Αγίου Στεφάνου. Η ακολουθία αυτή ψάλλετε στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία που γίνεται στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος κάθε χρόνο ανήμερα της εορτής του Αγίου Στεφάνου. Στον Ιερό Ναό υπάρχει περίλαμπρο προσκυνητάρι με την εικόνα του μαρτυρίου του πρωτομάρτυρα Αγίου Στεφάνου. Πλήθος πιστών από την πόλη και την γύρο περιοχή προσέρχονται την ημέρα εκείνη στον Ιερό Ναό για να προσευχηθούν στο Άγιο και να ανάψουν το κεράκι τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου