Είναι σωστό να φτιάχνουμε Φανουρόπιτα στη μνήμη του Αγίου Φανουρίου ;

 

Όπως έχει καθιερωθεί κάθε χρόνο , στον Ιερό μας Ναό, την παραμονή της εορτής του Αγίου Φανουρίου του θαυματουργού και μετά την Ακολουθία του Εσπερινού ευλογούνται οι φανουρόπιτες των ευλαβών χριστιανών που θα προσκομιστούν στον Ιερό μας Ναό και εν συνεχεία θα γίνει η διανομή τους.

Είναι όμως σωστό να φτιάχνουμε Φανουρόπιτα στη μνήμη του Αγίου Φανουρίου ;

Πάντα ἡ Ἐκκλησία μεριμνᾶ ὄχι μόνο γιά τά πνευματικά καί αἰώνια ἀγαθά, ἀλλά καί γιά τά ἐπίγεια, μέ τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητος.

Γι’ αὐτό καί ὁ Κύριος εὐλογεῖ τούς πέντε ἄρτους καί τά δύο ψάρια καί συγχρόνως λέγει «ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» Λουκ.12.31. Αὐτό σημαίνει ὅτι τά πάντα πρέπει νά τά ζητοῦμε ἀπό τόν Κύριο. 

Ἀλλά καί στή θ.λειτουργία τοῦ Μ.Βασιλείου εὐχόμαστε :

Ἐξ  ἄλλου καί σέ μιά εὐχή τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου ἡ Ἐκκλησία εὔχεται γιά τούς νεόνυμφους, οἱ ὁποῖοι ξεκινοῦν μιά νέα ζωή λέγοντας: «Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἡ παναγία καὶ ὁμοούσιος καὶ ζωαρχικὴ Τριάς, ἡ μία Θεότης καὶ Βασιλεία, εὐλογήσαι ὑμᾶς, καὶ παράσχοι ὑμῖν μακροζωΐαν, εὐτεκνίαν, προκοπὴν βίου καὶ πίστεως, καὶ ἐμπλήσαι ὑμᾶς πάντων τῶν ἐπὶ γῆς ἀγαθῶν, ἀξιώσαι δὲ ὑμᾶς καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τῆς ἀπολαύσεως, πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων». 

Ἀκόμη στή θεία λειτουργία τοῦ Μ.Βασιλείου ἡ Ἐκκλησία εὔχεται τονίζουμε ὅτι, ἀφοῦ τά πάντα ἐξουσιάζονται ἀπό τόν Θεό, φυσικό εἶναι καί τά πάντα τῆς ζωῆς μας νά ἀναφέρονται στόν Θεό:  «....τὶς ἱκανὸς λαλῆσαι τὰς δυναστείας σου; ἀκουστᾶς ποιῆσαι πάσας τὰς αἰνέσεις σου, ἤ διηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου ἐν παντὶ καιρῷ; Δέσποτα τῶν ἁπάντων, Κύριε οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ πάσης κτίσεως, ὀρωμένης τε καὶ οὐχ ὀρωμένης...» (εὐχή ἁγ.ἀναφορᾶς). Γι’ αὐτό καί οἱ εὐχές πού ἀκολουθοῦν ἀμέσως μετά τόν καθαγισμό τῶν Τιμίων Δώρων ἀναφέρονται ἔντονα καί στά ἐπίγεια βιοποριστικά προβλήματα τῶν πιστῶν λέγοντας: «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ περιεστῶτος λαοῦ,....Τὰ ταμεῖα αὐτῶν ἔμπλησον παντὸς ἀγαθοῦ, τὰς συζυγίας αὐτῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοία διατήρησον, τὰ νήπια ἔκθρεψον, τὴν νεότητα παιδαγώγησον...»

Ἔτσι λοιπόν εἶναι ἐπαινετό καί πολύ φυσικό ὁ πιστός λαός νά ἀναζητεῖ τρόπους καί εὐκαιρίες γιά νά ἐναποθέτει στό Θεό τά προβλήματα, τίς ἀνάγκες, τίς δυσκολίες κι ὅτι ἄλλο ἀναφέρεται καί στήν παρούσα ζωή του.

Αὐτή τήν ἀνάγκη κατενόησαν καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἔτσι σιγά σιγά δημιουργήθηκαν οἱ εὐχές γιά περιπτώσεις διάφορες, οἱ ἁγιασμοί ἑκάστου μηνός ἤ ἐνάρξεως ἐργασιῶν, οἱ τελετές ἀρτοκλασίας, τά κόλλυβα τῶν ἁγίων, οἱ εὐλογίες τῶν καρπῶν καί κατ’ ἐπέκταση ἡ Βασιλόπιτα (βλέπε σχετικά στήν ἱστοσελίδα μας) καί ἡ Φανουρόπιτα. Ἄν μάλιστα ὑπολογίσει κανείς καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ μέ τήν ὕπαρξη ἁγίων μέ εἰδικά χαρίσματα γιά τίς ἀσθένειες, τά ζῶα καί τόσα ἄλλα, τότε γιατί νά μήν ἔχει καί ὁ ἅγ.Φανούριος ἕνα χάρισμα ἀπό τόν Θεό ὥστε προσευχόμενος κανείς σ’ αὐτόν νά τόν παρακαλεῖ νά τοῦ βρεῖ κάποια χαμένα ἀντικείμενα.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ διότι εἶναι δαιμονικό καί σατανικό νά λέμε ὅτι κάνουμε τήν Φανουρόπιτα γιά νά βροῦμε γαμπρό ἤ νύφη. 

ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ εἶναι νά λέμε ὅτι κάνουμε τήν Φανουρόπιτα γιά νά συγχωρεθεῖ ἡ μητέρα ἤ ἡ ἀδελφή τοῦ Ἀγίου Φανουρίου.

ΒΕΒΑΙΑ θά ἔλεγε κανείς τί χρειάζεται ἡ Φανουρόπιτα; Ἡ εὐχή δέν φθάνει;

ΟΧΙ, διότι ὁ Κύριος τονίζει καί λέγει ὅτι δέν θά ἐμφανισθεῖς ἐνώπιόν μου μέ ἄδεια χέρια γιά νά μοῦ ζητήσεις κάτι «οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενός» Ἔξοδ.23.15. 

ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ εἶναι ἀπαραίτητο νά ἔχει κάποια συγκεκριμένα ὑλικά ἤ συγκεκριμένο ἀριθμό ὑλικῶν.

Φυσικά τὰ κίνητρα καὶ οἱ ἐκδηλώσεις μας πρέπει πάντοτε νὰ περισσότερο πνευματικοῦ χαρακτῆρα γιά νὰ ἔχουμε καὶ πνευματικὴ ὠφέλεια. Μποροῦμε γιὰ παράδειγμα νὰ φτιάξουμε ἐμεῖς τὴν πίτα καὶ ὄχι νὰ τὴν ἀγοράσουμε ἕτοιμη, νὰ μάθουμε τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου (βλέπε σχετικά στήν ἱστοσελίδα μας) καὶ τὸν βίο του, νὰ συμμετέχουμε ἐνεργὰ στά ἱ.Μυστήρια καί στὶς ἀκολουθίες τίς Ἐκκλησίας μας καί στίς ἑορτές ποὺ γίνονται πρὸς τιμὴ τοῦ Ἁγίου καὶ νὰ μὴν μένουμε μόνο στὴν προσφορὰ τῆς φανουρόπιτας.

Ἄλλωστε ὁ Ἅγιος, αὐτὸ εἶναι ποὺ θέλει ἀπὸ ἐμᾶς, τὴν εἰλικρινῆ συμμετοχή μας καὶ τὴν προσευχή μας, ἔτσι ὥστε νὰ μεσιτεύει ὅπως καὶ κάθε Ἅγιος στὸν Χριστό, γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα, ἂν κάτι θέλουμε ὁπωσδήποτε νὰ μᾶς φανερώσει, αὐτὸ ἂς εἶναι ὁ σωστὸς δρόμος ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν Αἰώνια Βασιλεία τοῦ Κυρίου μας. Ἀμήν.