Στην τόσο κατανυκτική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία μόλις πριν από λίγες ημέρες εισήλθαμε, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας προβάλλει έντονα, επιτακτικά και όπως του αρμόζει, το πρόσωπο εκείνο, χάρη στο οποίο το όνειρο της ανθρώπινης σωτηρίας μπόρεσε να γίνει πραγματικότητα•… τη Θεοτόκο και Παρθένο Μαρία, η οποία κατέστη η κλίμακα που κατέβασε το Θεό στη γη και ανέβασε τον άνθρωπο στον ουρανό.
Οι ημέρες δε, που στους Ναούς μας ψάλλεται η ακολουθία των Χαιρετισμών της Παναγίας, προβάλλουν σαν ενέσεις ηθικού, χαράς και πνευματικού ενθουσιασμού για όλους τους Χριστιανούς που βιώνουμε το Στάδιο των Αρετών και αγωνιζόμαστε στα δύσκολα, μα και τόσο υπέροχα, αγωνίσματα της προσευχής και της μετανοίας.
Ζούμε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τη νοοτροπία του γκρεμίσματος και της καταστροφής. Εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σε πείσμα αυτής της νοοτροπίας, που γκρεμίζει και αμφισβητεί τα πάντα, δε διστάζουμε να θεωρούμε την Παναγία Bασίλισσα και κυρά μας, δεν διστάζουμε να γονατίζουμε μπροστά στο εικόνισμά της και να εναποθέτουμε στη μητρική της αγκαλιά τα προβλήματα, τους καημούς, τα πάθη και τις αδυναμίες μας, έχοντας βεβαία την ελπίδα ότι θα μάς ακούσει και θ' απαλύνει τον πόνο της ψυχής μας ως γνήσια και μοναδική μητέρα.
Η Παναγία είναι το μοναδικό πρόσωπο στην ιστορία που κατάφερε να επιβληθεί τόσο πολύ και τόσο απόλυτα στις ψυχες των Χριστιανών. Θρονιάστηκε στις ανθρώπινες καρδιές με την αρετή της, την ταπείνωση και την υπακοή της. Κατάφερε να γίνει το όνομά της προσευχή στα χείλη των πιστών, κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Κατάφερε να μαλακώνει τις πιο σκληρές και απρόσιτες ανθρώπινες ψυχές, μόνο στο άκουσμα του ονόματός της, μόνο στη θέα της εικόνας της. Αυτή είναι η Παναγία, η "Κυρία πάντων ημών", μια Κυρία με την οποία ο Έλληνας, κυρίως ο Ορθόδοξος Έλληνας, έχει για αιώνες τώρα καθημερινό διάλογο μαζί της. Κουβεντιάζει, παρακαλεί με δάκρυα στα μάτια και ικετεύει γονατιστός στη Χάρη Της και την αναζητά με λαχτάρα, επικαλούμενος το όνομά της.
Ποιος είναι αυτός ο οποίος θα αμφισβητήσει τη δύναμη και την αγάπη που έχει η Παναγία προς όλο το ανθρώπινο γένος, αφού η ίδια είναι η μεσίτρια προς τον φιλάνθρωπον Θεόν ; Ποιος θα αρνηθεί τις εμφανίσεις της σε ανθρώπους που βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου, σε θλιβομένους, σε αρρώστους ? Ποίος είναι αυτός ο οποίος θα αρνηθεί την δύναμή της και τα θαύματά της; Σε κείνη καταφεύγουμε μέρα και νυχτα για κάθες μας πρόβλημα. Πόσα υπέροχα τροπάρια έχουν γραφτει ανα τους αιώνες για το πρόσωπό της και ποιος ή ποια μπορεί να φτάσει την αγιότητα και την καθαρότητά της ; Η απάντηση βρίσκεται στο διάβα των αιώνων. Πόσες αυτοκράτειρες περάσαν απο αυτή τη γή, πόσες βασίλισσες τιμήθηκαν και προσκυνήθηκαν πολλα χρόνια πίσω, πόσες πολιτικές γυναίκες έρχονται και παρέρχονται σήμερα και μετά από κάποιο διάστημα ξεχνιούνται και σβήνουν. Η Υπεραγία όμως Θεοτόκος, δυο χιλίαδες τώρα χρόνια ζει και θα ζει ανα τους αιώνες. Αυτή κατέχει τα δευτερεία της Τριάδος κατά τον Αγ Γρηγόριο τον Παλαμά διότι είναι η Αγιοτέρα όλων των Αγιών και ενδοξοτέρα πασών των επουρανίων δυνάμεων. Σε κείνη ελπίζουμε και προστρέχουμε για κάθε μας πρόβλημα διότι την αισθανόμαστε δική μας Μητέρα και Μητέρα όλου του κόσμου. Ακούραστη και ακοίμητη στο σωτήριο και μητρικο πρεσβευτικό της έργο, δέχεται τα δάκρυα και τα αιτήματα των ανθρώπων. Δεν παυει να ανταποκρίνεται στις ικεσίες των απλών και ταπεινών ανθρώπων και να εμφανίζει της δόξα της στις καρδιές.
Αυτή είναι η προστάτιδα της Ελληνικής οικογένειας, το πρότυπο της σωστής Ελληνίδας μάνας που με τη σιωπή της μας δίδαξε τόσα πολλά !!! Γιατί η Παναγία, μέσα από τη σιωπή της, είπε τα πάντα. Είναι το μόνο πρόσωπο στην ιστορία που κάλυψε κάθε ανάγκη και απάντησε σε αναρίθμητα ερωτήματα, χωρίς να πει λέξη. Απλώς, ακολούθησε καρτερικά, με το βλέμμα της, τον μοναδικό επίγειο Υιό της και επουράνιο Θεό της Ιησού Χριστό.
Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως ό,τι και να πούμε για την Θεοτόκο θα είναι λίγο, αδελφοί μου, μπροστά στη σημασία της παρουσίας της στη ζωή της Εκκλησίας και του έθνους μας. Αυτού του έθνους που, πολλές φορές, τη χρησιμοποίησε ως το έσχατο όπλο για τη σωτηρία του, τοποθετώντας Την στη θέση που Τής αρμόζει μέσα στην ιστορία• στην Υπέρμαχο Στρατηγό και Σώτηρά του. Είναι καιρός να αναλογιστούμε την ιστορία μας και να πράξουμε το ίδιο και πάλι, στην εποχή της κρίσης και της μεγάλης ανάγκης, γιατί Εκείνη είναι η ασφαλής ελπίδα και καταφυγή μας.ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου